کتاب سال های سگ

اثر گونتر گراس از انتشارات نیلوفر - مترجم: حسن نقره چی-ادبیات مدرن

سگ سال ها در سه قسمت تنظیم شده است. آقای بروکسل، صاحب یک معدن، به نقل از صبحانه می گوید: "یک گزارش از سال های اولیه دو شخصیت اصلی، نیمه یهودی، ادوارد Amsel، و دوست و برادر خون خود، Waltern Matern. رودخانه ویستولا، با محموله تاریخ، از طریق سوءاستفاده های خود می گذرد. بنابراین سگ سنتا، که هراس را دوست دارد، که به نوبه خود چوپان سیاه، Prinz، سگ مورد علاقه Fuhrers را به خدمت می گیرد. راوی دوم، هری لیبنوا، قسمت دوم، نامه های عشق را به پسر عمویش تولا می گوید. از دغدغه دانزيگ، خواننده را در سالهاي پيش از جنگ و فراتر از آن ميگذراند. Amsel، سازنده با شکوه و زودگذر از scarecrows ساخته شده در تصویر مرد، شروع به ساخت مفهوم واقعی، مکانیکی راهبان SA-men، و مادر، برادر خون خود، خود را SA مرد، که او را shiny و از دست دادن او دندان ها سگ ها اکنون در حال نوسان هستند؛ آنها حق را به جنگ هدایت می کنند، تا زمانی که پرینس در نهایت سرپرست خود را ترک کند، زیرا حتی یک سگ می تواند به اندازه کافی داشته باشد. موضوعات دوبرنامه دو راوی که توسط Waltern Matern در Materniads گرفته شده است. مادر مادران پیشرفت انتقام خود را از طریق آلمان پس از جنگ ثبت می کند. همراه با پرنز، او برای مرتکبین سوء رفتارهای نازی ها و برادر از دست رفته خود Amsel را جستجو می کند. مادر بی گناه است، یک ضد فاشیست؛ این دیگران است که گناهکار هستند، حتی اگر به نظر می رسد که روند رو به رشد رونق همه آنها را پاک کند. مادر به طور منظم، اگر برای او تا حدودی ناتوان کننده است انتقام بگیرد، مادر به عنوان یک بازدید کننده در معدن هرک بروکسل به عنوان یک بازدید کننده به وجود می آید، و آن را پیدا می کند توسط یک میزبان زیرزمینی از ترسناک های مکانیکی در آماده سازی شورش برای آزادی آنها در زیر زمین.


خرید کتاب سال های سگ
جستجوی کتاب سال های سگ در گودریدز

معرفی کتاب سال های سگ از نگاه کاربران
می توانست تنهایی و تحقیری را که از کودکی با آن اخت شده بود و تنها روحش را زخمی کرده بود تحمل کند. اما آنچه برایش تحمل ناپذیر بود این بازداشت، این زندانی شدن، این تنهایی بی مرزی بود که انتخاب نکرده بود و همچون ژاکتی تنگ بر او تحمیل شده بود. پشت در اتاق ستوان ایستاده بود و هنوز دستش را بلند نکرده بود در بزند. اما می دانست که باید در بزند؛ سه هفته در انجام تصمیمی که با خود گرفته بود تأخیر کرده بود اما حالا نه عذاب می کشید و نه می ترسید.

از متن کتاب

مشاهده لینک اصلی
When ever I come to names such as “Llosa”, “Borges”, “Cortazar”, “Fuentes”... I wish I knew Spanish language, as I’m sure works by these authors would have a different aroma and melody in their own tongues. Llosa is, for me, one of the greatest story tellers, whose works give me deliciousness in Persian as well, (if it’s translated by Abdollah Kowsari, for example). Mario Vargas Llosa uses a highly sophisticated techniques with a very delicate language in multiple viewpoint, as if I’m listening to “Sare”, my childhood story tellers whom supposed to drown me in sleep, but was keeping me awake instead. Llosa takes you to a place, and while you get used to the situation, become a bit relax, he leaves you for another situation, another character in another place, force you to follow him as a sleepwalker, burning of curiosity, apprehension and restlessness, while he continue to make new situations with new chracters out of nothing, absolutely relax with a smile on his lips. He doesn’t explain the characters, but procreates them and leave them on your lap, and disappears…


بسیاری از آثار ماریو بارگاس یوسا به فارسی برگردانده شده. آنها که من دیده ام؛ @زندگی واقعی آلخاندرو مایتا@ / حسن مرتضوی (ترجمه ی بدی نیست)، @سال های سگی@ / احمد گلشیری (ترجمه ی خوبی ست)، @عصر قهرمان@ / هوشنگ اسدی (ترجمه ی خوبی ست)، @مردی که حرف می زند@ / قاسم صنعوی، @موج آفرینی@/ مهدی غبرائی (ترجمه ی روانی ست)، @جنگ آخر زمان@/ عبدالله کوثری(ترجمه بسیار خوبی ست)، @گفتگو در کاتدرال@/ عبدالله کوثری (ترجمه ی شاهکاری ست) و... برخی از این آثار را ابتدا به فارسی خوانده ام، و دیگر آثار را برای بازخوانی به ترجمه ی آنها به فارسی رجوع کرده ام. تجربه نشان داده که حال و هوای ترجمه ی فارسی، بهررو با ترجمه به زبان های انگلیسی، فرانسه و دانمارکی متفاوت است. در خواندن آثار بارگاس یوسا، بورخس، سروانتس، فوئنتس، کورتازار... حسرت ندانستن زبان اسپانیولی در من بیدار می شود چرا که به خوبی حس می کنم این آثار به زبان اصلی موسیقی متفاوتی دارند. با این وجود، روایت های ماریو بارگاس یوسا بهر زبانی لذت بخش است. روایت های یوسا بوی @قصه گویی@ می دهد. او عادت دارد از جایی به جای دیگر برود و همین که به صحنه ای عادت می کنی، یوسا به محل و شخصیتی دیگر می گریزد، در صندلی هنوز جا نیفتاده ای که تو را از جا بلند می کند و به صحنه ی دیگر می کشاند، روی صندلی سرد تازه ای بنشینی تا ادامه ی روایت یوسا دوباره گرمت کند. یوسا قصه گویی ست حرفه ای که گاه از هیچ، همه چیز می سازد. با یوسا بسیار جاهای ندیده را دیده ام؛ برزیل را، پرو را و... بسیار جاها که دیده ام؛ وین، رم، آمستردام را را به گونه ای دیگر تماشا کرده ام... در کوچه ها و خیابان ها و رستوران ها و قهوه خانه های بسیاری نشسته ام، گاه آنقدر نزدیک و آشنا که انگاری در همان خانه ای که یوسا وصف کرده. روایت یوسا زنده می شود و در جان می نشیند. وقتی رمانی از یوسا را شروع می کنی باید وقایع و شخصیت ها را در اولین صفحه ها به خاطر بسپاری و از نام و مشخصات هیچ کدامشان نگذری. شخصیت ها و موقعیت ها در همان فصل اول و دوم مثل رگباری فرو می ریزند، و در فصول بعدی آنها را عین پازلی کنار هم می نشاند و تابلوی بی نظیرش را می سازد. زبان شخصیت ها از یکی به دیگری، همراه با روحیه و کار و بار و زندگی شان، تغییر می کند. یوسا دستت را می گیرد و تو را با خود وارد قصه می کند، همین که درگیر فضا و آدم ها شدی، غیبش می زند، تنهایت می گذارد تا انتهای روایت همپای شخصیت ها به سفر ادامه دهی. از یک موقعیت به دیگری، به دفتری، رستورانی، خانه ای و بستری، با آدم هایی که در نهایت خشم و خشونت، به کودکانی معصوم می مانند. گاه نشسته ام و مدت ها به عکس یوسا نگاه کرده ام؛ این معصومیت لبخند یوساست که همه ی قصه هایش را پر کرده؟


مشاهده لینک اصلی
اولین کتاب ماریو وارگاس لوساس، بر اساس تجارب خود در یک آکادمی نظامی، خواندن بسیار خوبی است و مطمئنا ویژگی های نوشتن را که او بعدا استفاده می کند، نشان می دهد و در نهایت او جایزه نوبل شایسته ادبیات را در سال 2010 به دست آورد. خطی و پست مدرن در آن صدای حرکت می کند از شخص 3 تا شخص 1 و داستان از چندین بار در یک بار گفته شده است. چیزی که به نظر می رسد یک داستان نسبتا ساده انتقام چیزی بسیار بزرگتر است - تهویه مردان جوان به سربازان بی فکر، روش شگفت انگیز که مردان در پرو پروتئین را درمان می کنند (من فکر می کنم که تغییر نکرده است)، ریاکاری فراتر از حد بالا آلبرتو دارای عمق باورنکردنی است (و برای خود وارگاس لولوا کاملا واضح است). کاپیتان Gamboa کسی نیست که ما فکر می کنیم او است و به طور کامل کشیده شده است. یکی از دلایل مبهم برای من، تمرکز بر شخصیت Boa بود و به همین دلیل او وفاداری به جگوار داشت. این یک نقطه نسبتا جزئی است، در حالی که کل روایت فریبنده است. واقعا لحظات وجود دارد زمانی که خواننده احساس می کند که او در لیما و حومه آن راه می رود و توصیف زندگی در دانشگاه آشکارا وحشتناک است. آکادمی نظامی لئونسیو در زندگی واقعی وجود دارد و به همین ترتیب توسط این کتاب فریب خورده است که آنها 100 نسخه از آن را شنیده اند. دیگر جنبه جالبی از زمان قهرمان، نژادپرستی است. مطمئنا پرو از خرابه های تسخیر اسپانیایی اینکاها توسط پیزارو و جنگ های محلی بعد از آن که حکومت های مدرن کلمبیا، پاراگوئه، اکوادور و شیلی را می کشیدند، ایجاد شد. هنگامی که Gamboa می آید برای دیدن Jaguar در قفل، او شگفت زده شده است که پسر یک @ نیمه نژاد @ مانند بسیاری از بچه ها در آکادمی نیست. روایت دیگری در کتاب قبلی وجود دارد، اگر چه برای من بسیار دشوار بود که آیا آن را مربوط به آلبرتو یا جگوار و یا شخص دیگری، که در آن خانواده کمی شگفت زده شده است برای ارسال این بچه ظاهرا سفید به آکادمی که آنها به عنوان کامل از نیمی نژاد و وحشی. اکنون متاسفانه متاسفانه هرگز از پرو دیدن نمیکنم، اما چندین سال در میان دوستان پرو هستم، بنابراین می دانم که توسط @ half-breed @، به نسل های مستعمره اسپانیایی با نسل قبیله های مختلف که پس از سقوط اینکاها. هر گاه مردم فقیر از کوه ها - سرخپوستان - زمانی که مراجع به آنها ساخته می شوند، احساس خجالت می کنند. من به یاد می آورم که در واقع، این احساس برتر بودن در Peruvian @ whites @ در مورد افرادی با ریشه های هندی بود - مانند کوا که به طرز محکمی تحقیر شده و از مدرسه رد شد و تقریبا هیچ نشانه ای از ناراحتی یا پشیمانی از همکارانش . و به این اضافه شد که حتی بدتر شدن شرم آور پوست مردم سیاه پوست مانند برده و ورانو در آکادمی بود. وارگاس للاستا سیستم چهارگانه تعصب را با سفیدپوستان در بالا توصیف کرد، نسل بعدی بعد، سرخپوستان خالص، و سپس فرزندان بردگان با پوست سیاه در پایین توصیف کرد. همچنین به مهاجران چینی اشاره شد، اما آنها بیشتر از ماهیت تجاری بوده و واقعا در سلسله مراتب اجتماعی ذکر نشده اند. باز هم، بدون داشتن اطلاعات در مورد لیما و نحوه محوطه سازی آن، منابع متعددی به سهم ظاهرا ثروتمندتر Miraflores با سواحل آن در مقایسه با حومه ها و محله های کمتر جذاب که از آن شخصیت هایی مانند Boa سرچشمه گرفته اند، ساخته شده اند. این یکی دیگر از لایه های جالب برای پرتره است که وارگاس لواسا از لیما جوانانش رنگ می کند. این کتاب همچنین به من اشاره کرد Cat and Mouse توسط همکار برنده جایزه نوبل Gunter Grass که در آن گراس زندگی خود را در یک مدرسه جوانان نازی توصیف می کند. به همان اندازه بی رحمانه و کشنده - یک کتاب عالی دیگر اگر هنوز آن را مطالعه نکرده اید، من به شدت توصیه می کنم زمان قهرمان را به طرفداران Vargas Llosa اگر چه بهتر است به خواندن عمه جولیا و یا جشن بز برای احساس بهتر برای سبک خود را قبل از این کتاب، زیرا من بعد از خواندن کار بالغتری از یادگیری در مورد او لذت بردم. این کتاب پنجم من بود، اما قطعا نه آخرینم. او در لیست نویسندگان مورد علاقه من به سرعت در حال افزایش است، حداقل در حال حاضر با مارکز ارتباط دارد.

مشاهده لینک اصلی
اولین 50 هزینه های صفحات با شتاب به سرعت، چرا که آن را یک داستان با بسیاری از شخصیت ها، تغییرات بسیاری از راوی و تمرکز، زمان جهش و بارگاس یوسا حتی نمی اتلاف وقت بافت نهایی historia.Al، این قابل قدردانی است است: بارگاس یوسا می نویسد برای توجه، خواننده هوشمند، که می تواند در چشم انداز بازی پریدن، زمان و فضا خود را، که بافتن یک داستان وحشیانه، نوجوانان حاشیه ای، از جمله تنها راه برای به دست آوردن جایی در مدرسه نظامی خود را دنبال است که خشن تر و astuto.Es بیشتر سابقه حیوانات قفس که بزرگسالان اعتقاد بر این دلیل که آنها دود، چرا که آنها می نوشند چرا که آنها با روسپیان خواب، زیرا می دانند که به ته سر و آنها می دانند که زرنگ تر بودن از adultos.Es یک تاریخ سوءاستفاده: از نوجوانان تا نوجوانان، از بزرگسالان تا نوجوانان، از نهادها به همه دیگران. و همه قاب در یک تراژدی است که، بعد از همه، به کسی چرا که در آن زندگی بی رحم جهان مهم نیست به مراتب با ارزش کمتر از یک ascenso.La آخرین فصل دوم قابل توجه است: معافیت موقت در یک خط رخ می دهد به دیگری، که اگر آن را سینمایی موضوع، و، در این نقطه بود، آن را آسان به دنبال پایان historia.Para است، زمان از قهرمان یک کار فوق العاده ای است که نه تنها برای دست زدن به آن از مسائل دست زدن اما به خصوص برای روایت داستان، با یک سبک که فقط به یک نسخه سینمایی عالی نزدیک می شود.

مشاهده لینک اصلی
زمان قهرمان پس از leÃdo، یک صدا در نیاوردن از احترام در mente.¿Cómo خود شما چقدر در مورد شما یک کتاب که متن آن تا نفرت انگیز، دافعه و خشن دوست صحبت برگ؟ شما چگونه در مورد شخصیت های مخرب، خشونتبار، نابهنگام و ناراحت صحبت می کنید و در نهایت تصمیم می گیرید که شاید آنها سرزنش نکنند؟ ببین به انجام رسانده است بارگاس یوسا، سخن گفتن از آموزش نادرست و ایده های پیچ خورده از مردانگی، اخلاق، نظم و انضباط و عدالت که اگر آن را طبیعی بود، اما با یک تن است که به شما می گوید به وضوح این است که هر چیزی غیر از انتقاد مستقیم وجود دارد (اگر نه، از مقامات بخواهید که یک هزار نسخه را در حیاط مدرسه ای که این رمان را در آن قرار داده بود، نیز به عنوان دانشجو همان نویسنده بنویسد). و آن را یک دانشجویان منتقد از لئونسیو پرادو، که قربانی بیش از @ @ آموزه القا به حالت مستقیم یک پسر شده اند، اما در همان شبه نظامیان، شبه خود، راحتی خود، و همه چیز که بر جوانانی تاثیر می گذارد که بیش از آنچه که در مورد آنچه که حذف می شود، بی گناه عمل می کنند. من کاملا صادق خواهم بود زیرا این کتاب در سال گذشته آن را خواند و باید متوقف شود. من حدس می زنم او برای چکش در جمجمه ای که این کار را نشان می دهد آماده نشده است. همچنین © N چون من به چالش کشیدن ادبیات آمریکا و یک غول که تا به حال به چهره بوده است، اما من اینجا هستم، و من به این کتاب چسب بود تا زمانی که شما آن را به پایان © و با پیچیدگی تقریبا غیر قابل عبور از این نویسنده تحت تاثیر قرار. این کارها برای شما راحت است، باید کاملا درک شود، اگر نه تنها تعداد صفحات زیادی از پوسیدگی و انحراف اجتماعی که معنی ندارند ظاهر می شود. اما یکی می آید برای درک شخصیت ها. یکی فقط درک منشا نژادپرستی و شر، میل به قدرت و سلسله مراتب، اعتقادات دیگران، شرم، همه چیز، اما توجیه نیست، تنها درک، دیگر شما را در penumbra.Aplaudo درج همیشه simultá هستید نئو، از دیدگاه این کتاب. از دیدگاه شخصیت های مختلف که شک و یا پاسخ هایی که به انجام به شما شد بازیگران و شما سوال چه habÃas کسر، چرا که اگر آن بود و یا مقصر نیست، که آیا این ترسو، یا نه همه است که به نوبت بدون توقف به آنها باعث می شوند که شما کاملا از همه چیز تردید کنید تا در نهایت بزرگترین شوک از همه شما باشد، که شما مظنونید، اما جرأت نکردید به طور قطعی نتیجه گیری کنید. ابزار مورد استفاده برای توضیح خواننده بسیار قدرتمند بود. دیدگاه های بسیار عینی، دیگران ذهنی، دیگران مخلوط، شناخته شده، یک سوم و برخی دیگر در اول شخص؛ شما باید به خود را غرق در کتاب به دنباله بدون از دست رفته به دلیل یک پاراگراف به یکی دیگر از دیگر صحبت از همان شخصیت، و این ممکن است یک جهش به گذشته یکی دیگر از شخصیت، که به شما کمک میکند تا نگاهی اجمالی آن آینده و یا به درک فعل خارجی که شما فقط به عنوان خوانده شده. این همه پازل بسیار خوبی ساخته شده است، البته، به طور منظم، به کار سختی که خواندن است. گفتمان نهایی بزرگ بود. که مخلوطی از یک گفتگو با دیگر، یک سوال در حال حاضر و پاسخ این است پس از آن نه اما در گذشته، فرد از دست رفته دیگر، من تعجب می کنم چرا که هر نویسنده این قدرت را دارد آن را انجام منظمی که خواننده بلافاصله آن را می داند. من تنظیمات را دوست داشتم. مکان فضایی هر رویداد، با مراجع و نام ها، تقریبا من را به پرو منتقل کرده است و به من کمک کرده است که هر پسر را از طریق خیابان های محله خود و یا راهروهای مدرسه، مرحله اصلی پیگیری کند. جگوار، ال Poeta، Boa، Cava و El Esclavo شخصیت های فراموش نشدنی ما را در هر زندگی ای در یک روش تقریبا بیش از حد شخصی و تهاجمی غوطه ور کرده است. متضاد، عجیب و غریب، از دست رفته، ناسازگار است، اما با یک تاریخ که علامت، به طوری که تا آن حد شدید است که آن را می ترساند. و این اجازه نمی دهد که فراموش کنید

مشاهده لینک اصلی
باید بگویم که من این رمان را دوست نداشتم. از آنجایی که آن خشونت است، زیرا این نژادپرست است، زیرا این ماچو است، زیرا شخصیت ها نفرت انگیز است، قربانیان و عاملان این شرایط، زیرا من آنها را نفرین کرده و غیره. و بله، من چند بار آن را تصور کردم، اما رمان بدون توجه به موضوع، قویتر از من بود: شهر و سگ آن را دوست داشتند. نمی توانم خواندن را متوقف کنم حتی دیدگاه های جایگزین و روایت مایع و تنگ ممکن است باعث شود که من این کتاب را ترک کنم (در حقیقت، من بیشتر آنها را دوست داشتم). داستان شروع می شود در آن لحظه زمانی که یک گروه از دانش آموزان کالج نظامی لوسیو پرادو قصد دارد امتحان را سرقت کند. این عواقب است که رمان از بند باز کردن تا زمانی که به پایان می رسد و مرا شگفت زده کرد: یک شوخی حقایق ظاهر شوند و در به خوبی بیان زندگی شخصیت (جگوار، کاوا، مار بوا، آلبرتو، برده و demás )، از آنجا که رمان تنها بر ماندن این در دوره مدرسه متمرکز نیست. به این ترتیب، خواننده در وسط مسیر دلایل انتخاب این آموزش، بار دانشجویان، انتظارات، ناامیدی ها پیدا خواهد کرد. اما قسمت هایی نیز وجود دارد که در آن جوانان در برابر رشته سخت مدرسه شورش می کنند که تلاش می کند آنها را به موقعیتی غیرمعمول برساند (یا نه خیلی زیاد، زیرا برخی از آنها خوب عمل می کنند): مردان جدی، حقوق ، خوب مرد، وفادار به سرزمین مادری. همه آنها به شدت توسط مقامات مدرسه مشاهده می شوند، که مجازات می کنند و زمانی که آنها احساس می کنند دانشجویان را تحقیر می کنند، اما همدیگر را در معرض بدرفتاری قرار می دهند. مشکل این است که فشار عملیاتی آنها فرار است، زیرا پسران قوانین را یکسان می کنند (دود، نوشیدن الکل، مبارزه). صحنه های تکان دهنده ای وجود دارد که از زمانی که خواندن داشتم آن را یک مدرسه شبانه روزی برای مردان بودم، از آنجایی که من قبلا یک رمان با موضوع مشابهی روبرو شده بودم و نمی توانستم در مقایسه با آنها مقابله کنم. این خیلی بدتر است، ارزشش را دارد. در هواپیما جنسی شما می توانید هر چیزی انتظار، اما آنچه که به نظر من \"جدید\" (به عنوان آن را به نوعی) به نظر می رسید درمان وحشیانه بود که جوان در طول همزیستی بود. با این حال، در اینجا هیچ گوسفند سفید وجود ندارد: خشونت چرخه ای است، خسارت دریافت می شود و سپس بدون توجه به دیگر توزیع می شود. التهاب نه تنها فیزیکی است، بلکه کلامی است (به عنوان مثال در رمان، آنها با استفاده از تقسیمات منطقه ای و مسائل انسانی به شدت توهین می شوند). حتی آلبرتو، کسی که با نام مستعارش \"Poeta\" را تقلب می کند و به نظر می رسد نسبتا بازتابنده است، ذخیره می شود. و با این حال، هیچ کدام به سرزنش نیستند. یک نقطه می آید که رمان یک نوبت می گیرد و آینده نمی تواند حدس بزند. من هرگز نمی دانستم چه اتفاقی می افتد، چرا که وارگاس لووسا از تغییرات چشم انداز استفاده کرد و فریب هایی را ایجاد کرد که حداقل (یا حداقل با من کار کردند). یکی از تئوری های خود را تکان می دهد، اما تنها در انتها بررسی می کند که آیا درست یا غلط بود. سبک به نظر می رسد ساده است، هیچ شرایط فانتزی وجود دارد. تنها مشکل برای خوانندگان distraÃdos می آید را از دست می دهد داستان سرایی است که معافیت موقت (عقب و جلو) و تغییر شخصیت های که انجام داستان، علاوه بر استفاده از راویان مختلف برای هر نظر (برخی است N در شخص اول و دیگران در سوم). این بسیار جالب است زیرا در قسمت اول شخص به افکار شخصیت ها می رسد. تقریبا همه چیزهایی که شنیدم وحشتناک بود، حتی خفیف، اما خوب است بدانم که ورگاس لوسا در معرض و انتقاد است، نه تایید. این همان نیست من خواندن آن را به آن مدرسه رفتم و بنابراین توانستم برخی از دانش خود را در مورد این سیستم آموزش (و اگر می توان آن را \"آموزش\" نامید) کمک کرد. این رمان به خاطر عدم اعتدال به من خیلی جالب بود. وقتی خواندن آن احساس بدی می کنید، بسیار تحریک آمیز است و از شما دعوت می کند که به طرز غیرمعمول منعکس شوید، به طوری که اگر شما در حال شلوغی بودید. شاید او آن را جدی گرفت، اما این چیزی است که برای من اتفاق افتاده است. البته من می خواهم خواندن وارگاس لووسا را ​​ادامه دهم، زیرا به ادبیات من لطمه خوبی وارد کرده است.

مشاهده لینک اصلی
چرا من تا به حال رمان Vargas Llosa را خوانده ام؟ برای هیچ دلیلی دقیق، من فکر می کنم؛ فقط برای دلیل غیر قابل تصور: شما نمی توانید همه چیز را که دوست دارید بخوانید. سپس یک روز آن را در محل اتصال راست از موارد (اولین نسخه ایتالیایی در بر داشت در یک غرفه در زمانی که بود کتاب دیگر در حال حاضر در دست شروع وجود ندارد ...) این شهرستان و سگ ایجاد کرده است، و من آن را دوست داشت آنقدر که من در پرواز درda @ اضافه رمان که بارگاس یوسا به زودی نوشت پس بخوانید: خانه verde.Allora از @ @ شهرستان لیما و سگ است @ @ نام مستعار داده شده به دانشجویان از مدرسه نظامی لئونسیو است پرادو، جایی که آب و هوای وحشتناکی از خشونت قریب الوقوع وجود دارد که تقریبا به آرزوی دوست داشتن و دوستی ختم می شود. فرهنگ غالب (حتی در خارج) در مردانگی، نژادپرستی، کلاسیسیم غرق: پدران فرزندان خود به عنوان پسوند در دانشکده نظامی به آنها را â € œveri uominiâ € ارسال. اگر آنها عاشقان زیادی داشته باشند، همسرانشان ناامید هستند اما هرکس فکر می کند که آنها \"محروم\" هستند؛ جوک های خشونت آمیز مستمر علیه سیاه پوستان @ @ @ @ من کوه وجود دارد، از @ @ رازیانه .در این آب و هوا به طور کلی، بلافاصله اعتصاب توانایی بزرگ را به یک زمان کمی به بسیاری از شخصیت های (شاعر، برده، جگوار، مار بوا، کاوا، و غیره)، که به تدریج از لحظه های مختلف از روایت را پشتیبانی نمی کند تنها با نقطه نظر آنها، اما فقط با کلمات خود را، که گاهی اوقات در جریان آگاهی ورقه. علاوه بر این با طوفان آمدن و رفتن، که پیچیده مسائل، بلکه approfondiscono.Non شما می توانید بیش بدون خراب تجربه خواندن، که آن هم یک dellinsieme دوباره ساخت و ساز مسحور شده توسط خواننده می گویند، اما کافی است بگوییم که شما به آمده همچنین ببینید که چه محکم complessiva.Soprattutto ساختار در بخش دوم اداره با وضوح مشخص تم های اصلی، که در اطراف وفاداری و خیانت، رقابت و میل مثلثی بگردند؛ و وسیعتر میشود توجه € ™ ثانیه از کادت همچنین به افسران و سپس آلا نهاد € ™ به عنوان یک complesso.Ovviamente شما نمی توانید هر چیزی می گویند حتی در پایان، به جز آن رضایت می دهد به خواننده، برای لذت بردن از جمع آوری با هم از توطئه های پراکنده، برای درک علائم و برای احساس نمایندگی آلی از جهان در جنبه های آن. اگر چه، در نهایت، آن را واقع بینانه ناراحت کننده است. بازدید کنندگان. ترجمه انریکو Cicogna از بدیهی ساله (خواندن دقیقا ™ € پنجاه سال پس از اولین نسخه ایتالیایی)، اما به نظر می رسد خوب دوام: این فقط یک احساس از خواندن، من هیچ نوع کنترل را انجام دهد، با این حال efficace.p.s است. 2 دیروز (13 ژوئن 2017) من به La Casa Verde آمدم. 3 و در حال حاضر من می بینم که از شهرستان ها و سگ ها، با لا کاسا ورد و گفتگو در کاتدرال نیز در جلد اول از رمان Meridiani، ویرایش شده توسط برونو Arpaia.p.s وارد شده است. 4 خوب من خانه Green را نیز خواندم!

مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سال های سگ


 کتاب اصول و تکنیک های داستان نویسی نوین در جهان (جلد اول)
 کتاب چهره ی پنهان عشق
 کتاب دیوانه ها در زمین بازی
 کتاب بکت،پایان بازی نوشتن
 کتاب نظریه سیستم ها و تغییر پارادایم در جامعه شناسی
 کتاب درآمدی بر فهم جامعه ی مدرن _ کتاب چهارم