پاتریک مودیانو یکی از بهترین و خلاق‌ترین نویسندگان زنده‌ی فرانسه است که بی‌شک تاثیر بسزایی بر نویسندگان جوان گذاشته است. جی ام جی لوکلزیو، برنده‌‌ی نوبل ادبی ۲۰۰۸ داستانی از جستوجوی حقیقت و گذشته‌ی کارآگاهی حافظه‌باخته که همانند همه‌ی شخصیتهای ضد قهرمان داستان‌های مودیانو، سهمی از گذشته دارد که به بویی از امروز آغشته است.
خرید کتاب خیابان بوتیک های خاموش
جستجوی کتاب خیابان بوتیک های خاموش در گودریدز
معرفی کتاب خیابان بوتیک های خاموش از نگاه کاربران
Rue des boutiques obscures=Missing Person, Patrick Modiano
عنوانها: خیابان بوتیکهای تاریک؛ خیابان بوتیک های خاموش؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛
عنوان: خیابان بوتیکهای تاریک؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛ مترجم: فروغ احمدی؛ تهران، ترفند، 1380، در 219 ص، شابک: 964926840؛
عنوان: خیابان بوتیک های خاموش؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛ مترجم: ساسان تبسمی؛ تهران، افراز، 1388، در 247 ص، شابک: 9789642430086؛
خوانشگر از همان صفحه ی نخست، با پرسه زدنهای شخصیت داستان همراه میشود. انتظار دارد در پیچ و خم یکی از همان خیابانهایی که راوی بی وقفه از آنها میگذرد، یا توی یکی از کافه ها و رستورانهایی که، او در آنها توقف میکند، اتفاقی بیفتد؛ یا رخدادی از بگذشته بازگو شود؛ اما این انتظار تا صفحه ی پایانی کتاب برآورده نمیشود. تمام پرسه زدنهای راوی، همه ی مکانهایی که با جزئیات توصیف میشوند، تنها طعمی از بگذشته را به یاد میآورند، طعمی از گذشته، که به بوهایی از امروز نیز آغشته است. در صفحات پایانی رمانهای مودیانو، خواشگر درمییابد که انگار همه حرف و سخن نویسنده همان پرسه زدنها بوده است. مهم رفتن بوده نه رسیدن به چیزی یا جایی که باید رسید. مودیانو از کم شمار نویسندگان این جهانست که بلد است با داستانهایی از این دست، مخاطب خویش را تا پایان با خود بکشاند، و طعم لذتی را به او بچشاند، که کمتر جایی میتواند آن را تجربه کند: لذت خوانش و خواندن را. در این رمان چهل و هفت فصلی گاه خوانشگر با فصلهایی روبرو میشود، که تنها دربرگیرنده ی یک خط هستند. خطی که بازگوکننده ی یک نشانی در پاریس است. در طول داستان، مردی که به دنبال هویت فراموش شده ی خود میگردد، با افراد بسیاری دیدار میکند، و با به دست آوردن عکس، نام یک فرد، کتاب ... به بازیابی هویت خویش میپردازد. او به تدریج به نام واقعی خود پی میبرد، و کم کم خاطراتی از بگذشته در ذهنش زنده میشود. خاطراتی که خوانشگر مشتاق دانستن اش میشود. و در نقطه ی اوج داستان، با تعریف بخشی از خاطرات خوانشگر را گیج و گنگ و انگشت به دهان باقی میگذارد. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
پایانشو خیلی دوست داشتم. همچنین تعهّد نویسنده در مورد شهری نوشتن. ترسیم چهره‌ی پاریس، آدمای پاریسی و جریانات پاریسی و نتیجتاً، یه‌داستان پاریسی. داستان، تعلیق خیلی خوبی داشت؛ هم به‌لحاظ فرمی و ساختاری، هم محتوایی. با اینکه من کلاً با شخصیّت‌ها خیلی ارتباط برقرار نمی‌کردم و تا به‌حال دو کتابی که از پاتریک مودیانو خوندم، همین‌اندازه شبح‌گونه و مبهم بودن.. ولی، این‌ابهام ضربه نمی‌زنه و می‌تونیم بگیم شاید سبکشه حتّی. قسمت مهمّش این بود که با وجود این‌همه گره و مسئله و سرنخ‌های مختلف، نویسنده رشته‌ی داستانو گم نمی‌کرد! این خیلی مهمّه؛ بخصوص تو چنین داستانایی که اون‌قــد نشونه‌ها زیادن که ممکنه خود ِ نویسنده هم بعد یه‌مدّت، نتونه اون‌جور که باید و شاید، از خلالشون داستانو پیش ببره و بهم ربطشون بده. بهشون بگیم داستانای زنجیره‌‍ای؛ گرچه اسم بهتری می‌طلبن.
مشاهده لینک اصلی
من هیچی نیستم. هیچ شباهتی به جز شبح خیره کننده ای که بر روی تراس کافه © شخصیت اصلی مستقل Rue des Boutiques پنهان می شود، ما نیز می توانیم او را پسر بشنویم که در معرض امنیسم قرار دارد. او در آژانس خبری کار می کند و بعد از بازنشستگی رئیس خود تصمیم می گیرد که حقیقت خود را بشناسد. با توجه به این هدف، بسیاری از افراد، مهاجران و افراد بدون اشخاص با جمع آوری نکات مبهم، به دنبال دستورالعمل های مختصر، تلاش می کنند تا معما گذشته خود را حل کنند. از قطعات و خرچنگ ها، خاطرات ناخوشایند، عکس های قدیمی، آدرس ها و شماره های تلفن، تلاش می کنند تا خود را دوباره بسازند و هویت گمشده را به دست بیاورند. یک مسیر او را به سوی دیگری هدایت می کند؛ بعضی اوقات گای حقیقت را می بندد، مسیر دیگری که به نظر می رسد مرده است. تمام جذابیت آن رمان در فضای آن قرار دارد. در هوای مه آلودگی به حالت عجیب Guyâ € ™ ثانیه در پیچ و خم های کوچه های تاریک است که او به دنبال دنباله خود، در آپارتمان های عجیب و غریب، در راه پله های خطرناک، در درب های با دقت قفل، جعبه با jetsam، عکس های قدیمی و نامه ها. در محیط ماندگی و رمز و راز افزایش یافته توسط بیگانگی و احساس تهدید مداوم. به طور کلی، شعر رویا که در آن نوشته شده است. 3.5 / 5
مشاهده لینک اصلی
*** این نویسنده برنده جوایز نوبل سال 2014 برای ادبیات است. *** من هیچ چیز نیستم. چیزی جز یک شکل پائین، شبنم در مقابل تراس کافه، در انتظار باران برای توقف \" گیل رولان نمیداند چه کسی است. گذشته او در پشت پرده آمینزیایی از بین رفته است. نام ساخته شده او منبع هویت نیست، بلکه صرفا راحتی دیگران برای اشاره به او است. برای ده سال او برای یک محقق خصوصی به نام Hutte کار کرده است. هنگامی که رئیس او بازنشسته و به شهر نیس حرکت می کند، گای تصمیم می گیرد که شاید وقت آن باشد که گذشته خود را بررسی کنیم. چند نفر را شناخته اید که تصدیق شده بودند و اکثر آنها فورا تحقیقات خود را انجام دادند تا هر گونه سرنخ هایی را برای تخمک و تخمک دهنده اصلی اسپرم به وجود بیاورند. حتی اگر والدین آنها هرچیزی را که می توانستند از نظر عشق و مراقبت بخواهند ارائه می داد، هنوز احساس می کردند که چیزی از دست رفته است. آنها احساس می کنند که کسانی که گم شده قطعات شناخته شده در نهایت آنها را کامل کند. پس از تجربه برخی از عصبانیت از تماشای دوستان من جستجو و گاهی اوقات گذشته خود را پیدا کردم، من با این سفر با گای با برخی از بی نظمی رفتم. پس از همه، آمنیازیس فقط اتفاق نمی افتد، بلند کردن حجاب بیشتر احتمال دارد خودتان را در معرض تروما قرار می دهد. خطر دیگر این است که گای در معرض خطر مرگ ده سال زندگی قرار می گیرد که می تواند به طور کامل توسط یک هویت قدیمی جایگزین شود. شن و ماسه رد پا از قدم های ما را حفظ می کند، اما چند لحظه. @ سرفصل ها او را به هویت هایی می رساند که می تواند او باشد. او این گونه ها را مانند لباس هایی که توسط مردگان مرده است، آزمایش می کند. آنها ممکن است در شانه ها قرار بگیرند، اما در قفسه سینه بیش از حد سفت و محکم و یا نیاز به طولانی تر در آستین. او باید با اکراه آنها را کنار بگذارد و به جستجو ادامه دهد. او افرادی را پیدا می کند که او یک بار می دانست، افراد محیطی که واقعا او را نمی دانستند، اما در یک دایره حرکت کردند. بعضی از خاطرات آنها او را به سوی دیگران هدایت می کنند و گاهی اوقات چیزی که می گویند، حافظه، سایه ای از یک روز، اراده ی او را از یک زن می گیرد. این خاطرات هر چند ناامید کننده هستند بی ارزش، فقط teasings، اچ از چیزهای بیشتر. â € من هیچ چیز بود، اما امواج عبور از من، گاهی ضعیف، گاهی قوی تر، و همه این انعکاس پراکنده در شناور هوا پر شده و من وجود دارد. \"شاید\" € |. او دنبال دنباله از سرنخ شکسته به رم به پلینیزه به دنبال یک دوست نابسامان است که می تواند هویت او را بر روی یک تبلت نقره ای هدایت کند. زندگی تمام شده از دست رفته او هدیه ای است که در خاطرات این دوست دختر بچه گانه پیچیده شده است. چه کسی خواهد بود زمانی که کلید در نهایت به قفل برسد و حافظه خود را از گذشته خود را مجاز به افزایش است؟ پدر پاتریک مدیانو هرگز خود را به عنوان یک یهودی با نازی ها در پاریس ثبت نام نکرده است. در حقیقت او حتی تا آنجا پیش رفت که با گشتاپو کنار بیفتد و پولی در بازار سیاه فروخت. اولین کتاب مادیانا La Place de là ‰ Toile است که در مورد یک همکار یهودی است. این کتاب پدرش را ناراحت کرد و تلاش کرد تمام نسخه های چاپ شده را بخرد. موضوع کار Modiano با افت حافظه، از دست دادن خود و هویت های مخفی برخورد می کند. می توان حدس زد که تمام کارهای او تا حدودی محکومیت و یا شاید به نظر ملایم تر تجزیه و تحلیل فعالیت های پدرش در طول جنگ است. زندگي آسان است که زندگي را محکوم کني. مادیانو توسط ریموند کینو نویسنده بزرگ فرانسوی که یکی از نویسندگان مورد علاقه ی اروپایی من است، تحت آموزش قرار گرفت. من باید بیشتر از کار Modiano را بخوانم تا بتوانم ارتباط بیشتری برقرار کنم که ممکن است منجر به مربی او شود. این کتاب به من از بهترین فیلمهای سینمایی یادآور شد که حکایات ضعیف با الکتریسیته ساکن، با مه در خیابانها، و در تعطیلات داخل کافهها و رستورانها برگزار شد. â € من اغلب می گویند بارها و یا رستوران ها، اما اگر آن را برای یک نشانه خیابان یا کافه نیست به طور مداوم، چگونه می توانم همیشه راه من را پیدا کنید؟ من نگه داشتن چشم انداز (غیر قابل اجرا) فیلم 1987 فرشته قلب با میکی روورک قبل از اینکه چهره اش تبدیل به نمایش ترسناک خود شود. من از آنچه که گای انجام داده بود یا آنچه که برای او انجام شده بود ترس داشتم. مادیان با دقت، زیرکانه، تنش، پیش بینی را افزایش می دهد. او خواننده را بیشتر به طرح می برد تا زمانی که دست شما به جلو در تاریکی تعجب کند، اگر گوشت یا خز را لمس کنید یا یک خفاش سنگین دیگر را لمس کنید. اگر می خواهید بیشتر از آخرین بررسی کتاب و فیلم خود را مشاهده کنید، به http: //www.jeffreykeeten.com مراجعه کنید. همچنین یک صفحه وبلاگ نویس فیس بوک را در: https://www.facebook.com/JeffreyKeeten
مشاهده لینک اصلی
در اینجا من، از پشت پروکسی خود نوشتم، از هویت من محافظت کردم. اما آیا می دانم آیا من این را دارم؟ اگر من یا گروهی از صدای ناشناس بودم چه؟ یا اگر خودم چیزی جز درگیری از خطوط جداگانه نبود؟ آیا می توانم هویت من یک شکاف از آینه های تحریف شود؟ در این رمان با شکوه، من مطمئنا خودم را فراموش می کنم. با توجه به پوشش یک داستان کارآزمونی با \"خال خالص\"، مودیانو تحقیقات در مورد ماهیت هویت که به عنوان یک آهنگ ملودی و مبهوت کننده است. ظاهرا در یک نام، ملیت، سال تولد، یک شماره تلفن، در حقایق که می تواند در یک کارت شناسایی تاسیس شود، ما به زودی به این نتیجه رسیده ایم که هویت فریبنده است. ممکن است به عنوان عطسه عطر، برف های پراکنده ای، از اشک های یک کودک باشد. جستجو ما را از طریق پیچ و خم از پنهان های ناپدید می کند که فقط یک لیست طولانی از نام های خیابانی، بیشتر خیابان های پاریسی را پشت سر می گذارد. به نظر میرسد که آدرسها جزو شخصیتهای متعددی است که در آنجا زندگی کردهاند و این خیابانها و اعداد به افراد تبدیل شده است. به همین ترتیب با عکسها. ما آنها هستیم؟ تا چه حد این تصاویر چاپ شده نقره ای ما را تشکیل می دهند؟ آیا آنها به وجود ما پیوسته اند؟ دنباله ای از شخصیت های نامناسب، گفت و گو های غیر قابل پیش بینی، نشانه های بعید اما ارج نهادن به این رمان طعم پوچ است که من را مجذوب خود کرده است. در حقیقت یک نقطه به نظر می رسید که به نظر می رسید که انطباق بر ماهیت بی نظیر داستان نقض شده است و من احساس ناامیدی شدم. اما هیچ، تحریک و تردید ادامه داشت. مطالعه مدیانا از طبیعت خود، پیچیده تر است و مستلزم تعلیق عمیق تر از یک تریلر معمولی است. بازتابی در مورد چگونگی تفسیر خودمان، از خاطرات ثبت شده ما، یا از طریق تصورات ما، یا از بازدیدهای که ما از دیدگاه دیگران میبینیم، به طرز قابل توجهی در این رمان زیبا گسترش یافته است. حتی اگر کتاب را ببندیم که در نهایت یک نفر تنها در این تلاش است و ممکن است به آن پایان ندهد. معما به شکلی نادرست در عنوان ترجمه انگلیسی ترجمه شده است. من شخص گمشده را پیدا می کنم که خیلی قابل تشخیص و نامناسب برای نوشتن و تفکر نوآورانه Modiano است. عنوان اصلی ترجمه فرانسوی خیابان در رم است که مودیانو زندگی می کند، Via delle botteghe oscure. او باید احساس کرد که او بخشی از هویت او را در آنجا رها کرده است.
مشاهده لینک اصلی
â € ~Scraps، shreds به عنوان یک نتیجه از searchesâ من آمده است. اما پس از آن است که شاید چه زندگی به معنی است. \"به نظر می رسد مناسب است که مه آغاز شده است در همان آغاز من نوشتن در اینجا. مه، یک عنصر ضروری به جو جواهر و جوهر افراد گمشده تا سال 2014 جایزه نوبل ادبیات دریافت کننده Patrick Modiano است. در اینجا یک رمز و راز است که همه چیز در مه از خیابان های پاریس شب تا حافظه خود راوی پوشیده شده است. مادیانو یک رمز و راز ایجاد کرده است که در آن کارآگاه موضوع پرونده خود است، زیرا او گذشته خود را از دست می دهد در غم و اندوه غمگین. پاریس از طریق پروژۀ صرفا ظریف و منحصر به فرد خود، پاریس در پیچ و خم خیابان های در حال تغییر و افرادی که پاریس پست خود را، رستوران ها و هتل ها که تنظیمات هویت خود را تشکیل می دهند، زنده می ماند و به فراموشی دست نخورده نگاه می کند. مودیانو از طریق یک براق و خیره کننده از خیابان های سایه ای نازی که در اشغال فرانسه فرورفته است، می گوید: هویت در جهان است که به طور مداوم در آینده تغییر می کند و تنها شواهدی از وجود ما را با مرگ و میر کسانی که یک بار ما را می شناختند، به عنوان نسل دیگری به سکوت می رساند \".\" این واقعا زندگی من من ردیابی؟ یا شخص دیگری که به خودی خود نفوذ کرده است؟ «گای رولاند» یا به این ترتیب گزارشهای دروغین او ادعا می کند که هویت خود را در پیچ و خم های رهبری نشان می دهد که داستان های دفاعی دیگران را روشن می کند و او را می فرستد بیشتر به دنبال آثار روح خود را. من احساس ناخوشایندی داشتم که در خواب بودم. من قبلا زندگی خودم را زندگی کرده بودم و فقط یک شبح روحانی در هوا خیره کننده یک شب شنبه بودم. چرا سعی کردم تجدید کنم که شکسته شده و مسیرهایی را که مدت ها پیش از آن مسدود شده اند، نگاه کنم؟\nتلاش برای پیدا کردن کسی که او را می شناسد و یا او را می شناسد، امیدوار است که در واقع یک عکس قدیمی است که توسط نخستین سرب به خود اختصاص داده شده، به نظر می رسد که نسل های قدیمی از بین می روند. اما با هر داستان او می شنود، او یک چشم انداز امید را در یک موضوع کوچک که جستجوی خود را دنبال می کند، پیدا می کند و با هر رهبری جدید، داستان دیگری به دست می دهد که یک عکس از فرانسه 1940 در قالب موزاییک رنگ می کند. این ها هویت هایی هستند که بر امواج تاریخ پرتاب می شوند. \"شن و ماسه ردیابی مراحل ما را حفظ می کند، اما چند لحظه، کارآگاه سابق گای به او می گوید، و گای خود را مثل یک روح دیگری می یابد، یکی دیگر از مرحله پاکسازی شده، به یاد آوردن زمان حال رفته، جایی که حتی رستوران ها تغییر نام و فساد گذشته و زرد مانند یک عکس قدیمی است. اگر یک شخص به اندازه کافی سخت باشد، همیشه یک موضوع برای گذشته وجود دارد. â € â € بعد از آن که امواج رها شده اند، بعضی از آنها همچنان لرزش می دهند، اما اگر کسی با دقت گوش کند، می تواند آن را برطرف کند. این واکنش های گذشته تنها هدف پناه گرفتن و درک آن است. و هیچ چیز بیشتر از رونق جنگ، ترس و ترس از ایست های بازرسی هویت تحت اشغال نیست. در تمام جستوجوی خود، به این دوره غم انگیز تاریخ است که همه او را منجر می شود، انفجار بزرگ از انگیزه ارسال تمام تماس های خود را پراکنده در سراسر جهان، و در این جنبه از هویت در معرض غرق شدن یا غلط تفسیر برای زنده ماندن است که در آن Modianoâ تفسیرهای بسیار جسورانه هستند. در حالی که خواسته های پاریس از گذشته، در عمق و قلب عمیق تر و بیشتر در قضاوت های مددیانه معترض مورد بررسی قرار می گیرد: سه نوولس، ظرافت و ظرافتی که در اینجا یافت می شود، نفیس است. شخص مستهجن، رمان ساده تر است، بیشتر توسط طرح و گفت و گو که روحیه فیلم noir را در بهترین حالت آن را تجسم می دهد. مودیانو با داشتن هر سرب به نظر می رسد بیش از یک ناامیدی و حواس پرتی را در حالی که دادن نکات ظریف که در آن به دنبال بعدی، با این حال بسیاری از اتصالات به نظر می رسد کمی ذاتی در عقب است و خواننده باید حسن نیت به منظور تعلیق برخی از کفر برای هدایت پیچ و خم از رمز و راز. این زمانی است که مودیانو از طرح رد می شود و به مسائل فلسفی یا برداشت های شاعرانه اش در مورد پاریس میپردازد که شخص گمشده واقعا درخشش دارد. اگرچه روایت طرح ریزی شده هیجان انگیز و جذاب است، به خصوص پیچیدگی در داستان کارآگاهی که در اینجا یافت می شود، می توان تنها آرزوها و رونق هایی را که در آن فعالیت های آهسته ای را می بیند و به خواننده اجازه می دهد که قلب پاریس و بشریت را درک کند اغلب مکرر بود. آیا زندگی ما نتوانست در شب اتفاق بیافتد ... مدیانو اخیرا به عنوان \"Proust\" مدرن خوانده شده است. در حالی که شواهدی در برابر چنین ادعایی عالی در دوزهای کوچک در اینجا دیده می شود، گم شدن شخص نیز به نظر می رسد - رانده شده و مجبور به چنین ادعایی شده است. احکام متوقف شده بهتر عمل می کند و تصویری بهتر از عناصر کلیدی است که او جایزه نوبل را به دست آورد. ماديانو در هيئور فوقالعاده است و فرد گمشده طوفان زيبا و سرد و ناپسندي از چهره هاي سايه اي را که در ميان حيرت آوري و يک حافظه ظاهر مي شود ناپديد مي کند. کامل از رمز و راز، تعلیق و اهمیت تاریخی، از دست رفته شخص ماجراجویی جوانی سرگرم کننده است، اما خواننده را ترک می کند که مایل به طرح اغلب تحت فشار قرار دادند تا مانع پیشرفت های درخشان Modiano می شود wild.3.5 / 5â € ~I ...
مشاهده لینک اصلی
پاتریک مدیانو، اخیرا برنده جایزه نوبل ادبیات 2014، سزاوار جایگاه او در میان بزرگان است. پس از یک رمان، مامان گرفتار شد. چیزی که من در مورد او دوست دارم سبک نوشتن اوست. این کاملا شبیه به همتایان برنده جایزه نوبل J.M. Coetzee و ارنست همینگوی است. مدیاوون در صدای فشرده و محرمانه می نویسد. سبک او شما را با بارهای جملات ترکیبی بمباران نمی کند و بر خلاف بسیاری از نویسندگان این نسل، یک بشکه پر از صفت ها را بر روی شما می گذارد. در واقع، ممکن است به عنوان ساده توصیف شود. با این حال، حضور ماندگار چیزی است که من فقط می توانم آن را «نقاشی» نامید که نوشتنش را پوشش می دهد. این یک عطر است که من همیشه از نوشتن خوشمزه آمده ام. پروسس پراکنده و مستقیم او همراه با میل خود برای توصیف مکانها به چیزی کلاسیک و فریبنده تبدیل شده است. اگر همینگویی برای غذا و نوشیدن میل جنسی داشته باشد، مدیانو با مکانها آشنا می شود: خیابان ها، هتل ها، رستوران ها، جاده ها، پل ها، ساختمان ها، او توصیفاتی را ارائه می دهد که یک نقشه ذهنی از نوع خاصی دارند، مسیرهای شخصیت های او را نشان می دهد و معرفی جدید مکان ها در هر نوبت. همچنین، به نوشتنش تزریق شده این احساس بی وزن است، به طوری که اگر کسی قادر به تجزیه مانند برخی از موجودی ساخته شده از هوا است. شما در تجربه خواندن خود غرق شده اید شما هرگز نمیدانید که چقدر زمان صرف شده تا زمانی که در یک ساعت نگاه کنید. من آن را دوست داشتم \"در زیر درختان خاکی، احساس ناخوشایندی داشتم که رویای آن را داشتم. من قبلا زندگی خودم را زندگی کرده بودم و فقط یک شبح روحانی در روزهای شنبه شبانه ای بود. چرا سعی کنید روابطی را که شکسته شده اند دنبال کنید و مسیرهایی را که مدت ها پیش از آن مسدود شده اند دنبال کنید؟ â € این رمان \"مسیحا شخص\" به نام یک مظنون است که هویتش را جستجو می کند. این مرد خالی به نام گای رولاند، که در هشت سالگی به عنوان یک کارآگاه خصوصی زندگی کرده بود، تصمیمی گرفت که در نهایت آن را در جستجو برای گذشته اش فراموش کند. در طول راه او دوباره کشف مکان های قدیمی، با دوستان و آشنایان قدیمی ملاقات می کند و قطعاتی از حافظه شکسته خود را به دست می آورد. هوت، به عنوان مثال، برای نقل قول از یک شخص او به نام \"مرد ساحل\" اشاره کرد. این مرد چهل سال عمر خود را در سواحل و یا در کنار استخرها گذراند، با بازدیدکنندگان تابستانی و غواصان غریب خوش آمدید. او در لباس حمام خود، در گوشه ها و زمینه های هزاران نفر از فریب های تعطیل، در بین گروه های خوشحال دیده می شود، اما هیچکس نام او را نمی دانست یا چرا او آنجا بود. و هیچ کس متوجه نشد که یک روز از عکس ها ناپدید شود. من جرات نکردم به هات بگویم، اما احساس کردم که «ساحل مردانه بود. خودم». همه ما از خودمان سوال میپرسیم که هدف از زندگی من چیست؟ «چرا من اینجا هستم؟» ما از این سوالات می خواهیم تا در این کسب و کار زندگی یک نظم را بیابند. ما به دنبال مسیر، آینده هستیم. ما به دنبال یک نقشه هستیم که به ما می گوید که چه جاده ای باید در آن راه بیفتد. طرح بدی برای زندگی نیست اما برای اینکه بتوانید بدانید که چه کاری باید انجام شود، آیا شما فکر می کنید که نیاز به دانستن خود دارید؟ مسافر چطور مسافرت می کند، اگر حتی نمی داند مسافر او در وهله اول است؟ â € œYou حق داشت به من بگوید که در زندگی آن آینده نیست که شمارش است، اما گذشته. â € Identity بر یک چیز، گذشته ساخته شده است. ما تبدیل می شویم که ما از طریق انباشت خاطرات و تجربیات هستیم. تنها چیزی که ما واقعا در زندگی ایجاد می کنیم هویت ماست. بله، آینده به ما یک حس مسیر، اهداف را می دهد، اما پس از آن گذشته ای است که آینده را کنترل می کند. تو بودی، پس تو هستی \"دختر کوچولو با مادرش از ساحل، در غروب خورشید است. او هیچ گاه گریه نمی کند، زیرا او دوست دارد بازی را ادامه دهد. او به فاصله دور می رود او در حال حاضر گوشه ای از خیابان را عوض کرده است و زندگی ما را به سرعت به این غم و اندوه از دوران کودکی ناپدید نمی کند؟ یک بار یک رمز و راز و سپس یک سفر به حافظه و زمان، \"مامور شخصی\" ™ شما را نفس نفس می کشد این رمان در مورد خود ما به ما می گوید که اغلب ما بیش از حد مشغول تلاش برای هویت ما در گذشته است، و پرسیدن سوال های بیش از حد در مورد هدف ما در آینده، که نتیجه یک زندگی از درخواست و جستجو به جای یک زندگی است. زندگی لازم نیست که خیلی پیچیده باشد پیشروی و عقب ماندگی اجتناب ناپذیر است، شما نمی توانید این کار را متوقف کنید، اما هرگز نتوانستید در حال حاضر تمرکز کنید. \"تا به حال همه چیز به نظر می رسد به طوری هرج و مرج، بنابراین fragmentedâ € | قطره، اسلحه به عنوان یک نتیجه از جستجو من آمده است، اما پس از آن است که شاید زندگی زندگی می کند.\" Hutte همیشه گفت که، در نهایت ما همه \"مردان\" هستیم و \"ساندویچ\" - من به نقل قول خودم اشاره می کنم - فقط چند لحظه از رد پای ماست. آیا شما به گذشته، حال، آینده نگاه کنید، تنها یک چیز مشخص است: زندگی طولانی است. آن را حساب کنید
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خیابان بوتیک های خاموش
خرید کتاب خیابان بوتیک های خاموش
جستجوی کتاب خیابان بوتیک های خاموش در گودریدز
عنوانها: خیابان بوتیکهای تاریک؛ خیابان بوتیک های خاموش؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛
عنوان: خیابان بوتیکهای تاریک؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛ مترجم: فروغ احمدی؛ تهران، ترفند، 1380، در 219 ص، شابک: 964926840؛
عنوان: خیابان بوتیک های خاموش؛ نویسنده: پاتریک مودیانو؛ مترجم: ساسان تبسمی؛ تهران، افراز، 1388، در 247 ص، شابک: 9789642430086؛
خوانشگر از همان صفحه ی نخست، با پرسه زدنهای شخصیت داستان همراه میشود. انتظار دارد در پیچ و خم یکی از همان خیابانهایی که راوی بی وقفه از آنها میگذرد، یا توی یکی از کافه ها و رستورانهایی که، او در آنها توقف میکند، اتفاقی بیفتد؛ یا رخدادی از بگذشته بازگو شود؛ اما این انتظار تا صفحه ی پایانی کتاب برآورده نمیشود. تمام پرسه زدنهای راوی، همه ی مکانهایی که با جزئیات توصیف میشوند، تنها طعمی از بگذشته را به یاد میآورند، طعمی از گذشته، که به بوهایی از امروز نیز آغشته است. در صفحات پایانی رمانهای مودیانو، خواشگر درمییابد که انگار همه حرف و سخن نویسنده همان پرسه زدنها بوده است. مهم رفتن بوده نه رسیدن به چیزی یا جایی که باید رسید. مودیانو از کم شمار نویسندگان این جهانست که بلد است با داستانهایی از این دست، مخاطب خویش را تا پایان با خود بکشاند، و طعم لذتی را به او بچشاند، که کمتر جایی میتواند آن را تجربه کند: لذت خوانش و خواندن را. در این رمان چهل و هفت فصلی گاه خوانشگر با فصلهایی روبرو میشود، که تنها دربرگیرنده ی یک خط هستند. خطی که بازگوکننده ی یک نشانی در پاریس است. در طول داستان، مردی که به دنبال هویت فراموش شده ی خود میگردد، با افراد بسیاری دیدار میکند، و با به دست آوردن عکس، نام یک فرد، کتاب ... به بازیابی هویت خویش میپردازد. او به تدریج به نام واقعی خود پی میبرد، و کم کم خاطراتی از بگذشته در ذهنش زنده میشود. خاطراتی که خوانشگر مشتاق دانستن اش میشود. و در نقطه ی اوج داستان، با تعریف بخشی از خاطرات خوانشگر را گیج و گنگ و انگشت به دهان باقی میگذارد. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
پایانشو خیلی دوست داشتم. همچنین تعهّد نویسنده در مورد شهری نوشتن. ترسیم چهره‌ی پاریس، آدمای پاریسی و جریانات پاریسی و نتیجتاً، یه‌داستان پاریسی. داستان، تعلیق خیلی خوبی داشت؛ هم به‌لحاظ فرمی و ساختاری، هم محتوایی. با اینکه من کلاً با شخصیّت‌ها خیلی ارتباط برقرار نمی‌کردم و تا به‌حال دو کتابی که از پاتریک مودیانو خوندم، همین‌اندازه شبح‌گونه و مبهم بودن.. ولی، این‌ابهام ضربه نمی‌زنه و می‌تونیم بگیم شاید سبکشه حتّی. قسمت مهمّش این بود که با وجود این‌همه گره و مسئله و سرنخ‌های مختلف، نویسنده رشته‌ی داستانو گم نمی‌کرد! این خیلی مهمّه؛ بخصوص تو چنین داستانایی که اون‌قــد نشونه‌ها زیادن که ممکنه خود ِ نویسنده هم بعد یه‌مدّت، نتونه اون‌جور که باید و شاید، از خلالشون داستانو پیش ببره و بهم ربطشون بده. بهشون بگیم داستانای زنجیره‌‍ای؛ گرچه اسم بهتری می‌طلبن.
مشاهده لینک اصلی
من هیچی نیستم. هیچ شباهتی به جز شبح خیره کننده ای که بر روی تراس کافه © شخصیت اصلی مستقل Rue des Boutiques پنهان می شود، ما نیز می توانیم او را پسر بشنویم که در معرض امنیسم قرار دارد. او در آژانس خبری کار می کند و بعد از بازنشستگی رئیس خود تصمیم می گیرد که حقیقت خود را بشناسد. با توجه به این هدف، بسیاری از افراد، مهاجران و افراد بدون اشخاص با جمع آوری نکات مبهم، به دنبال دستورالعمل های مختصر، تلاش می کنند تا معما گذشته خود را حل کنند. از قطعات و خرچنگ ها، خاطرات ناخوشایند، عکس های قدیمی، آدرس ها و شماره های تلفن، تلاش می کنند تا خود را دوباره بسازند و هویت گمشده را به دست بیاورند. یک مسیر او را به سوی دیگری هدایت می کند؛ بعضی اوقات گای حقیقت را می بندد، مسیر دیگری که به نظر می رسد مرده است. تمام جذابیت آن رمان در فضای آن قرار دارد. در هوای مه آلودگی به حالت عجیب Guyâ € ™ ثانیه در پیچ و خم های کوچه های تاریک است که او به دنبال دنباله خود، در آپارتمان های عجیب و غریب، در راه پله های خطرناک، در درب های با دقت قفل، جعبه با jetsam، عکس های قدیمی و نامه ها. در محیط ماندگی و رمز و راز افزایش یافته توسط بیگانگی و احساس تهدید مداوم. به طور کلی، شعر رویا که در آن نوشته شده است. 3.5 / 5
مشاهده لینک اصلی
*** این نویسنده برنده جوایز نوبل سال 2014 برای ادبیات است. *** من هیچ چیز نیستم. چیزی جز یک شکل پائین، شبنم در مقابل تراس کافه، در انتظار باران برای توقف \" گیل رولان نمیداند چه کسی است. گذشته او در پشت پرده آمینزیایی از بین رفته است. نام ساخته شده او منبع هویت نیست، بلکه صرفا راحتی دیگران برای اشاره به او است. برای ده سال او برای یک محقق خصوصی به نام Hutte کار کرده است. هنگامی که رئیس او بازنشسته و به شهر نیس حرکت می کند، گای تصمیم می گیرد که شاید وقت آن باشد که گذشته خود را بررسی کنیم. چند نفر را شناخته اید که تصدیق شده بودند و اکثر آنها فورا تحقیقات خود را انجام دادند تا هر گونه سرنخ هایی را برای تخمک و تخمک دهنده اصلی اسپرم به وجود بیاورند. حتی اگر والدین آنها هرچیزی را که می توانستند از نظر عشق و مراقبت بخواهند ارائه می داد، هنوز احساس می کردند که چیزی از دست رفته است. آنها احساس می کنند که کسانی که گم شده قطعات شناخته شده در نهایت آنها را کامل کند. پس از تجربه برخی از عصبانیت از تماشای دوستان من جستجو و گاهی اوقات گذشته خود را پیدا کردم، من با این سفر با گای با برخی از بی نظمی رفتم. پس از همه، آمنیازیس فقط اتفاق نمی افتد، بلند کردن حجاب بیشتر احتمال دارد خودتان را در معرض تروما قرار می دهد. خطر دیگر این است که گای در معرض خطر مرگ ده سال زندگی قرار می گیرد که می تواند به طور کامل توسط یک هویت قدیمی جایگزین شود. شن و ماسه رد پا از قدم های ما را حفظ می کند، اما چند لحظه. @ سرفصل ها او را به هویت هایی می رساند که می تواند او باشد. او این گونه ها را مانند لباس هایی که توسط مردگان مرده است، آزمایش می کند. آنها ممکن است در شانه ها قرار بگیرند، اما در قفسه سینه بیش از حد سفت و محکم و یا نیاز به طولانی تر در آستین. او باید با اکراه آنها را کنار بگذارد و به جستجو ادامه دهد. او افرادی را پیدا می کند که او یک بار می دانست، افراد محیطی که واقعا او را نمی دانستند، اما در یک دایره حرکت کردند. بعضی از خاطرات آنها او را به سوی دیگران هدایت می کنند و گاهی اوقات چیزی که می گویند، حافظه، سایه ای از یک روز، اراده ی او را از یک زن می گیرد. این خاطرات هر چند ناامید کننده هستند بی ارزش، فقط teasings، اچ از چیزهای بیشتر. â € من هیچ چیز بود، اما امواج عبور از من، گاهی ضعیف، گاهی قوی تر، و همه این انعکاس پراکنده در شناور هوا پر شده و من وجود دارد. \"شاید\" € |. او دنبال دنباله از سرنخ شکسته به رم به پلینیزه به دنبال یک دوست نابسامان است که می تواند هویت او را بر روی یک تبلت نقره ای هدایت کند. زندگی تمام شده از دست رفته او هدیه ای است که در خاطرات این دوست دختر بچه گانه پیچیده شده است. چه کسی خواهد بود زمانی که کلید در نهایت به قفل برسد و حافظه خود را از گذشته خود را مجاز به افزایش است؟ پدر پاتریک مدیانو هرگز خود را به عنوان یک یهودی با نازی ها در پاریس ثبت نام نکرده است. در حقیقت او حتی تا آنجا پیش رفت که با گشتاپو کنار بیفتد و پولی در بازار سیاه فروخت. اولین کتاب مادیانا La Place de là ‰ Toile است که در مورد یک همکار یهودی است. این کتاب پدرش را ناراحت کرد و تلاش کرد تمام نسخه های چاپ شده را بخرد. موضوع کار Modiano با افت حافظه، از دست دادن خود و هویت های مخفی برخورد می کند. می توان حدس زد که تمام کارهای او تا حدودی محکومیت و یا شاید به نظر ملایم تر تجزیه و تحلیل فعالیت های پدرش در طول جنگ است. زندگي آسان است که زندگي را محکوم کني. مادیانو توسط ریموند کینو نویسنده بزرگ فرانسوی که یکی از نویسندگان مورد علاقه ی اروپایی من است، تحت آموزش قرار گرفت. من باید بیشتر از کار Modiano را بخوانم تا بتوانم ارتباط بیشتری برقرار کنم که ممکن است منجر به مربی او شود. این کتاب به من از بهترین فیلمهای سینمایی یادآور شد که حکایات ضعیف با الکتریسیته ساکن، با مه در خیابانها، و در تعطیلات داخل کافهها و رستورانها برگزار شد. â € من اغلب می گویند بارها و یا رستوران ها، اما اگر آن را برای یک نشانه خیابان یا کافه نیست به طور مداوم، چگونه می توانم همیشه راه من را پیدا کنید؟ من نگه داشتن چشم انداز (غیر قابل اجرا) فیلم 1987 فرشته قلب با میکی روورک قبل از اینکه چهره اش تبدیل به نمایش ترسناک خود شود. من از آنچه که گای انجام داده بود یا آنچه که برای او انجام شده بود ترس داشتم. مادیان با دقت، زیرکانه، تنش، پیش بینی را افزایش می دهد. او خواننده را بیشتر به طرح می برد تا زمانی که دست شما به جلو در تاریکی تعجب کند، اگر گوشت یا خز را لمس کنید یا یک خفاش سنگین دیگر را لمس کنید. اگر می خواهید بیشتر از آخرین بررسی کتاب و فیلم خود را مشاهده کنید، به http: //www.jeffreykeeten.com مراجعه کنید. همچنین یک صفحه وبلاگ نویس فیس بوک را در: https://www.facebook.com/JeffreyKeeten
مشاهده لینک اصلی
در اینجا من، از پشت پروکسی خود نوشتم، از هویت من محافظت کردم. اما آیا می دانم آیا من این را دارم؟ اگر من یا گروهی از صدای ناشناس بودم چه؟ یا اگر خودم چیزی جز درگیری از خطوط جداگانه نبود؟ آیا می توانم هویت من یک شکاف از آینه های تحریف شود؟ در این رمان با شکوه، من مطمئنا خودم را فراموش می کنم. با توجه به پوشش یک داستان کارآزمونی با \"خال خالص\"، مودیانو تحقیقات در مورد ماهیت هویت که به عنوان یک آهنگ ملودی و مبهوت کننده است. ظاهرا در یک نام، ملیت، سال تولد، یک شماره تلفن، در حقایق که می تواند در یک کارت شناسایی تاسیس شود، ما به زودی به این نتیجه رسیده ایم که هویت فریبنده است. ممکن است به عنوان عطسه عطر، برف های پراکنده ای، از اشک های یک کودک باشد. جستجو ما را از طریق پیچ و خم از پنهان های ناپدید می کند که فقط یک لیست طولانی از نام های خیابانی، بیشتر خیابان های پاریسی را پشت سر می گذارد. به نظر میرسد که آدرسها جزو شخصیتهای متعددی است که در آنجا زندگی کردهاند و این خیابانها و اعداد به افراد تبدیل شده است. به همین ترتیب با عکسها. ما آنها هستیم؟ تا چه حد این تصاویر چاپ شده نقره ای ما را تشکیل می دهند؟ آیا آنها به وجود ما پیوسته اند؟ دنباله ای از شخصیت های نامناسب، گفت و گو های غیر قابل پیش بینی، نشانه های بعید اما ارج نهادن به این رمان طعم پوچ است که من را مجذوب خود کرده است. در حقیقت یک نقطه به نظر می رسید که به نظر می رسید که انطباق بر ماهیت بی نظیر داستان نقض شده است و من احساس ناامیدی شدم. اما هیچ، تحریک و تردید ادامه داشت. مطالعه مدیانا از طبیعت خود، پیچیده تر است و مستلزم تعلیق عمیق تر از یک تریلر معمولی است. بازتابی در مورد چگونگی تفسیر خودمان، از خاطرات ثبت شده ما، یا از طریق تصورات ما، یا از بازدیدهای که ما از دیدگاه دیگران میبینیم، به طرز قابل توجهی در این رمان زیبا گسترش یافته است. حتی اگر کتاب را ببندیم که در نهایت یک نفر تنها در این تلاش است و ممکن است به آن پایان ندهد. معما به شکلی نادرست در عنوان ترجمه انگلیسی ترجمه شده است. من شخص گمشده را پیدا می کنم که خیلی قابل تشخیص و نامناسب برای نوشتن و تفکر نوآورانه Modiano است. عنوان اصلی ترجمه فرانسوی خیابان در رم است که مودیانو زندگی می کند، Via delle botteghe oscure. او باید احساس کرد که او بخشی از هویت او را در آنجا رها کرده است.
مشاهده لینک اصلی
â € ~Scraps، shreds به عنوان یک نتیجه از searchesâ من آمده است. اما پس از آن است که شاید چه زندگی به معنی است. \"به نظر می رسد مناسب است که مه آغاز شده است در همان آغاز من نوشتن در اینجا. مه، یک عنصر ضروری به جو جواهر و جوهر افراد گمشده تا سال 2014 جایزه نوبل ادبیات دریافت کننده Patrick Modiano است. در اینجا یک رمز و راز است که همه چیز در مه از خیابان های پاریس شب تا حافظه خود راوی پوشیده شده است. مادیانو یک رمز و راز ایجاد کرده است که در آن کارآگاه موضوع پرونده خود است، زیرا او گذشته خود را از دست می دهد در غم و اندوه غمگین. پاریس از طریق پروژۀ صرفا ظریف و منحصر به فرد خود، پاریس در پیچ و خم خیابان های در حال تغییر و افرادی که پاریس پست خود را، رستوران ها و هتل ها که تنظیمات هویت خود را تشکیل می دهند، زنده می ماند و به فراموشی دست نخورده نگاه می کند. مودیانو از طریق یک براق و خیره کننده از خیابان های سایه ای نازی که در اشغال فرانسه فرورفته است، می گوید: هویت در جهان است که به طور مداوم در آینده تغییر می کند و تنها شواهدی از وجود ما را با مرگ و میر کسانی که یک بار ما را می شناختند، به عنوان نسل دیگری به سکوت می رساند \".\" این واقعا زندگی من من ردیابی؟ یا شخص دیگری که به خودی خود نفوذ کرده است؟ «گای رولاند» یا به این ترتیب گزارشهای دروغین او ادعا می کند که هویت خود را در پیچ و خم های رهبری نشان می دهد که داستان های دفاعی دیگران را روشن می کند و او را می فرستد بیشتر به دنبال آثار روح خود را. من احساس ناخوشایندی داشتم که در خواب بودم. من قبلا زندگی خودم را زندگی کرده بودم و فقط یک شبح روحانی در هوا خیره کننده یک شب شنبه بودم. چرا سعی کردم تجدید کنم که شکسته شده و مسیرهایی را که مدت ها پیش از آن مسدود شده اند، نگاه کنم؟\nتلاش برای پیدا کردن کسی که او را می شناسد و یا او را می شناسد، امیدوار است که در واقع یک عکس قدیمی است که توسط نخستین سرب به خود اختصاص داده شده، به نظر می رسد که نسل های قدیمی از بین می روند. اما با هر داستان او می شنود، او یک چشم انداز امید را در یک موضوع کوچک که جستجوی خود را دنبال می کند، پیدا می کند و با هر رهبری جدید، داستان دیگری به دست می دهد که یک عکس از فرانسه 1940 در قالب موزاییک رنگ می کند. این ها هویت هایی هستند که بر امواج تاریخ پرتاب می شوند. \"شن و ماسه ردیابی مراحل ما را حفظ می کند، اما چند لحظه، کارآگاه سابق گای به او می گوید، و گای خود را مثل یک روح دیگری می یابد، یکی دیگر از مرحله پاکسازی شده، به یاد آوردن زمان حال رفته، جایی که حتی رستوران ها تغییر نام و فساد گذشته و زرد مانند یک عکس قدیمی است. اگر یک شخص به اندازه کافی سخت باشد، همیشه یک موضوع برای گذشته وجود دارد. â € â € بعد از آن که امواج رها شده اند، بعضی از آنها همچنان لرزش می دهند، اما اگر کسی با دقت گوش کند، می تواند آن را برطرف کند. این واکنش های گذشته تنها هدف پناه گرفتن و درک آن است. و هیچ چیز بیشتر از رونق جنگ، ترس و ترس از ایست های بازرسی هویت تحت اشغال نیست. در تمام جستوجوی خود، به این دوره غم انگیز تاریخ است که همه او را منجر می شود، انفجار بزرگ از انگیزه ارسال تمام تماس های خود را پراکنده در سراسر جهان، و در این جنبه از هویت در معرض غرق شدن یا غلط تفسیر برای زنده ماندن است که در آن Modianoâ تفسیرهای بسیار جسورانه هستند. در حالی که خواسته های پاریس از گذشته، در عمق و قلب عمیق تر و بیشتر در قضاوت های مددیانه معترض مورد بررسی قرار می گیرد: سه نوولس، ظرافت و ظرافتی که در اینجا یافت می شود، نفیس است. شخص مستهجن، رمان ساده تر است، بیشتر توسط طرح و گفت و گو که روحیه فیلم noir را در بهترین حالت آن را تجسم می دهد. مودیانو با داشتن هر سرب به نظر می رسد بیش از یک ناامیدی و حواس پرتی را در حالی که دادن نکات ظریف که در آن به دنبال بعدی، با این حال بسیاری از اتصالات به نظر می رسد کمی ذاتی در عقب است و خواننده باید حسن نیت به منظور تعلیق برخی از کفر برای هدایت پیچ و خم از رمز و راز. این زمانی است که مودیانو از طرح رد می شود و به مسائل فلسفی یا برداشت های شاعرانه اش در مورد پاریس میپردازد که شخص گمشده واقعا درخشش دارد. اگرچه روایت طرح ریزی شده هیجان انگیز و جذاب است، به خصوص پیچیدگی در داستان کارآگاهی که در اینجا یافت می شود، می توان تنها آرزوها و رونق هایی را که در آن فعالیت های آهسته ای را می بیند و به خواننده اجازه می دهد که قلب پاریس و بشریت را درک کند اغلب مکرر بود. آیا زندگی ما نتوانست در شب اتفاق بیافتد ... مدیانو اخیرا به عنوان \"Proust\" مدرن خوانده شده است. در حالی که شواهدی در برابر چنین ادعایی عالی در دوزهای کوچک در اینجا دیده می شود، گم شدن شخص نیز به نظر می رسد - رانده شده و مجبور به چنین ادعایی شده است. احکام متوقف شده بهتر عمل می کند و تصویری بهتر از عناصر کلیدی است که او جایزه نوبل را به دست آورد. ماديانو در هيئور فوقالعاده است و فرد گمشده طوفان زيبا و سرد و ناپسندي از چهره هاي سايه اي را که در ميان حيرت آوري و يک حافظه ظاهر مي شود ناپديد مي کند. کامل از رمز و راز، تعلیق و اهمیت تاریخی، از دست رفته شخص ماجراجویی جوانی سرگرم کننده است، اما خواننده را ترک می کند که مایل به طرح اغلب تحت فشار قرار دادند تا مانع پیشرفت های درخشان Modiano می شود wild.3.5 / 5â € ~I ...
مشاهده لینک اصلی
پاتریک مدیانو، اخیرا برنده جایزه نوبل ادبیات 2014، سزاوار جایگاه او در میان بزرگان است. پس از یک رمان، مامان گرفتار شد. چیزی که من در مورد او دوست دارم سبک نوشتن اوست. این کاملا شبیه به همتایان برنده جایزه نوبل J.M. Coetzee و ارنست همینگوی است. مدیاوون در صدای فشرده و محرمانه می نویسد. سبک او شما را با بارهای جملات ترکیبی بمباران نمی کند و بر خلاف بسیاری از نویسندگان این نسل، یک بشکه پر از صفت ها را بر روی شما می گذارد. در واقع، ممکن است به عنوان ساده توصیف شود. با این حال، حضور ماندگار چیزی است که من فقط می توانم آن را «نقاشی» نامید که نوشتنش را پوشش می دهد. این یک عطر است که من همیشه از نوشتن خوشمزه آمده ام. پروسس پراکنده و مستقیم او همراه با میل خود برای توصیف مکانها به چیزی کلاسیک و فریبنده تبدیل شده است. اگر همینگویی برای غذا و نوشیدن میل جنسی داشته باشد، مدیانو با مکانها آشنا می شود: خیابان ها، هتل ها، رستوران ها، جاده ها، پل ها، ساختمان ها، او توصیفاتی را ارائه می دهد که یک نقشه ذهنی از نوع خاصی دارند، مسیرهای شخصیت های او را نشان می دهد و معرفی جدید مکان ها در هر نوبت. همچنین، به نوشتنش تزریق شده این احساس بی وزن است، به طوری که اگر کسی قادر به تجزیه مانند برخی از موجودی ساخته شده از هوا است. شما در تجربه خواندن خود غرق شده اید شما هرگز نمیدانید که چقدر زمان صرف شده تا زمانی که در یک ساعت نگاه کنید. من آن را دوست داشتم \"در زیر درختان خاکی، احساس ناخوشایندی داشتم که رویای آن را داشتم. من قبلا زندگی خودم را زندگی کرده بودم و فقط یک شبح روحانی در روزهای شنبه شبانه ای بود. چرا سعی کنید روابطی را که شکسته شده اند دنبال کنید و مسیرهایی را که مدت ها پیش از آن مسدود شده اند دنبال کنید؟ â € این رمان \"مسیحا شخص\" به نام یک مظنون است که هویتش را جستجو می کند. این مرد خالی به نام گای رولاند، که در هشت سالگی به عنوان یک کارآگاه خصوصی زندگی کرده بود، تصمیمی گرفت که در نهایت آن را در جستجو برای گذشته اش فراموش کند. در طول راه او دوباره کشف مکان های قدیمی، با دوستان و آشنایان قدیمی ملاقات می کند و قطعاتی از حافظه شکسته خود را به دست می آورد. هوت، به عنوان مثال، برای نقل قول از یک شخص او به نام \"مرد ساحل\" اشاره کرد. این مرد چهل سال عمر خود را در سواحل و یا در کنار استخرها گذراند، با بازدیدکنندگان تابستانی و غواصان غریب خوش آمدید. او در لباس حمام خود، در گوشه ها و زمینه های هزاران نفر از فریب های تعطیل، در بین گروه های خوشحال دیده می شود، اما هیچکس نام او را نمی دانست یا چرا او آنجا بود. و هیچ کس متوجه نشد که یک روز از عکس ها ناپدید شود. من جرات نکردم به هات بگویم، اما احساس کردم که «ساحل مردانه بود. خودم». همه ما از خودمان سوال میپرسیم که هدف از زندگی من چیست؟ «چرا من اینجا هستم؟» ما از این سوالات می خواهیم تا در این کسب و کار زندگی یک نظم را بیابند. ما به دنبال مسیر، آینده هستیم. ما به دنبال یک نقشه هستیم که به ما می گوید که چه جاده ای باید در آن راه بیفتد. طرح بدی برای زندگی نیست اما برای اینکه بتوانید بدانید که چه کاری باید انجام شود، آیا شما فکر می کنید که نیاز به دانستن خود دارید؟ مسافر چطور مسافرت می کند، اگر حتی نمی داند مسافر او در وهله اول است؟ â € œYou حق داشت به من بگوید که در زندگی آن آینده نیست که شمارش است، اما گذشته. â € Identity بر یک چیز، گذشته ساخته شده است. ما تبدیل می شویم که ما از طریق انباشت خاطرات و تجربیات هستیم. تنها چیزی که ما واقعا در زندگی ایجاد می کنیم هویت ماست. بله، آینده به ما یک حس مسیر، اهداف را می دهد، اما پس از آن گذشته ای است که آینده را کنترل می کند. تو بودی، پس تو هستی \"دختر کوچولو با مادرش از ساحل، در غروب خورشید است. او هیچ گاه گریه نمی کند، زیرا او دوست دارد بازی را ادامه دهد. او به فاصله دور می رود او در حال حاضر گوشه ای از خیابان را عوض کرده است و زندگی ما را به سرعت به این غم و اندوه از دوران کودکی ناپدید نمی کند؟ یک بار یک رمز و راز و سپس یک سفر به حافظه و زمان، \"مامور شخصی\" ™ شما را نفس نفس می کشد این رمان در مورد خود ما به ما می گوید که اغلب ما بیش از حد مشغول تلاش برای هویت ما در گذشته است، و پرسیدن سوال های بیش از حد در مورد هدف ما در آینده، که نتیجه یک زندگی از درخواست و جستجو به جای یک زندگی است. زندگی لازم نیست که خیلی پیچیده باشد پیشروی و عقب ماندگی اجتناب ناپذیر است، شما نمی توانید این کار را متوقف کنید، اما هرگز نتوانستید در حال حاضر تمرکز کنید. \"تا به حال همه چیز به نظر می رسد به طوری هرج و مرج، بنابراین fragmentedâ € | قطره، اسلحه به عنوان یک نتیجه از جستجو من آمده است، اما پس از آن است که شاید زندگی زندگی می کند.\" Hutte همیشه گفت که، در نهایت ما همه \"مردان\" هستیم و \"ساندویچ\" - من به نقل قول خودم اشاره می کنم - فقط چند لحظه از رد پای ماست. آیا شما به گذشته، حال، آینده نگاه کنید، تنها یک چیز مشخص است: زندگی طولانی است. آن را حساب کنید
مشاهده لینک اصلی