کتاب خانم دلوی

اثر ویرجینیا وولف از انتشارات نیلوفر - مترجم: فرزانه طاهری-ادبیات مدرن

خانم Dalloway یک رمان از ویرجینیا وولف است که جزئیات روز در زندگی Clarissa Dalloway، یک زن باستانی داستانی در جنگ جهانی اول پس از جنگ جهانی اول است. این یکی از رمان های معروف ترین وولف است.

از دو داستان کوتاه خانم Dalloway در باند خیابان و ناتمام نخست وزیر ساخته شده است. این رمان به آمادگی کلاریس برای یک مهمانی که او آن شب را میزبانی خواهد کرد، می پردازد. با نگاه داخلی، داستان به جلو و عقب در زمان و در داخل و خارج از شخصیت ذهن برای ساخت تصویری از زندگی Clarissas و ساختار اجتماعی میان جنگی حرکت می کند. در اکتبر 2005، خانم Dalloway در فهرست مجلات TIME از 100 رمان رمان انگلیسی که از سال 1923 نوشته شده بود، شامل شد.


خرید کتاب خانم دلوی
جستجوی کتاب خانم دلوی در گودریدز

معرفی کتاب خانم دلوی از نگاه کاربران
698. Mrs. Dalloway, Virginia Woolf
خانم دالووی (دالاوی) - (رواق، زمان نو) سه ترجمه از کتاب هست: جناب پرویز داریوش، بانو فرزانه طاهری؛ بانو خجسته کیهان
عنوان: خانم دالووی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: پرویز داریوش؛ تهران، نگاه، 1362؛ در 240 ص؛ شابک: 9643513947؛ چاپ دوم 1387؛ چاپ سوم 1389؛ شابک: 9789643513948؛
عنوان: خانم دلوی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: فرزانه طاهری؛ تهران، نیلوفر، 1388؛ چاپ سوم 1395؛ در 340 ص؛ شابک: 9789644484186؛
عنوان: خانم دالاوی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: خجسته کیهان؛ تهران، نگاه، 1386؛ در 240 ص؛ شابک: 9643513947؛ چاپ دوم 1387؛ چاپ سوم 1389؛ شابک: 9789643513948؛
رمان «خانم دالاوی» در سال 1925 و به شیوه ی جریان سیال ذهن نوشته شد. (جریان سیال ذهن شکل خاصی از روایت داستان است که مشخصه‌ های اصلی آن پرشهای زمانی پی در پی، درهم ریختگی دستوری و نشانه‌ گذاری، تبعیت از زمان ذهنی شخصیت داستان، و گاه نوعی شعرگونگی در زبان است). در رمان خانم دالاوی، ماجراها از یک صبح تا شب، در شهر لندن روی میدهند. داستان با کلاریسا دالاوی، (خانم دالاوی) آغاز، و در ادامه ی داستان، با دیگر شخصیتهای رمان از طریق ذهنیات و افکارشان آشنا میشویم. شاید بتوان گفت دغدغه ی اصلی وولف در این کتاب زندگی روزمره ی زنان و مردان طبقه اشراف، و به نوعی مرفه جامعه انگلستان پس از جنگ جهانگیر نخست است. وولف در این کتاب با سبک ویژه ی خود، جریان سیال ذهن، به موشکافی دغدغه های همین افراد و همچنین روابط آنها در بطن شهر لندن میپردازد. ا. شربیانی

مشاهده لینک اصلی
چیزی که او دوست داشت٬ زندگی٬ لندن و این لحظه از ماه ژوئن بود. زندگی در نگاه مردم در رفت و آمد٬ در پیاده روی و تلو تلو خوردن٬ در سر و صدا و آشوب٬ در کالسکه ها٬ ماشینها٬ اتوبوسها٬ وانت ها٬ ساندویچ فروشهایی که به این سو و آنسو می خزیدند٬ آلات برنجین موسیقی٬ ارگهای بزرگ٬ در هیاهو و سر و صدایی که آواز غریب هواپیماهایی که در آسمان پرواز می کردند٬ در همه اینها می یافت.

مشاهده لینک اصلی
تجارب خانم دلووی مثل اینکه یک تکه از چمدان در یک تسمه نقاله نقلیه فرودگاهی است، از طریق جمعیت زیادی از مسافرین به دور از مجاورت و دوباره حرکت می کند، اما با اضافه شدن جایزه ای که بتواند افکار مردم را بخواند، ؛ این یکی در حال بررسی برنامه پرواز خود را، که یکی با همسرش استدلال می کند، کسی که در آنجا در حال مبارزه با سبد خرید خود است، با ضربه زدن به کسانی که در حال بحث و بررسی هستند. برای اکثر موارد، سوار شدن به عنوان انتقال Woolf از یک آگاهی به دیگری صاف است. اما در بعضی موارد، من خودم را از کمربند نقاله سقوط می دهم. این که آیا این منجر به ناتوانی من است یا اینکه آیا سبک رویا وولف من به طور طبیعی منجر به گمراهی من می شود، نمی دانم. اما من می دانم که تلاش برای بازگشت به کمربند خود را به زیبایی پاداش. به طور خلاصه، این رمان شامل برخی از زیبا ترین نوشتن در چاپ جوهر الکترونیکی (خوش آمدید به قرن 21، خانم D) . اما اگرچه نقل قول های طولانی در بررسی Goodreads معمولا عملیات من نیست، احساس می کنم باید این کار را انجام دهم فقط برای نشان دادن نقطه من. آیا تا به حال ذهن خود را به طوری که مشغول به \"محصول\" که گاهی اوقات یک نظر گذرا باعث احساس عجیب و غریب از درست نیست، احساس است که از توانایی ناخودآگاه خود را به نحوی جذب نظر حتی در حالی که بخش آگاهانه از مغز شما تا به حال تا به حال به آن پردازش؟ این اتفاق می افتد به من تمام وقت، و احساس احساس ناخوشایند همچنان ادامه دارد، تا زمانی که من پیدا کردن زمان برای تفکر در مورد آنچه که باعث شده است. در اینجا ولول لحظه ای را به تصویر می کشد: اما \"اما\" چرا او ناگهان احساس می کرد، بدون هیچ دلیلی که او می تواند کشف، ناامید کننده ناراضی؟ به عنوان یک فرد که برخی از دانه های مروارید یا الماس را به چمن انداخته است و قطعات تیغه های بلند را با دقت، به این ترتیب و از این طریق و در اینجا و آنجا جستجو می کند و به طور ناگهانی جاسوسی می کند، چیز دیگری و دیگری؛ نه، نه سالی استین گفت که ریچارد هرگز در کابینه نبود، زیرا او دارای مغز دوم کلاس بود (به او برگشت)؛ نه، او این را نفهمید؛ نه با الیزابت یا Doris Kilman بود؛ اینها حقایق بودند این احساس، یک احساس ناخوشایند بود، احتمالا در روزهای قبل. چیزی که پیتر گفته بود، همراه با برخی از افسردگی خودش، در اتاق خوابش، کلاه خود را برداشت. و آنچه ریچارد گفته بود به آن اضافه شده بود، اما آنچه او گفته بود؟ گلهای او وجود داشت. احزاب او! این بود! احزاب او! هر دو آنها را بسیار ناعادلانه مورد انتقاد قرار دادند، به خاطر احزاب او بسیار خشمگینانه به او خندیدند. این بود! این بود! علاوه بر رها شدن نور بر روی عصبهای عجیب و غریب من، من فکر می کنم این قسمت نیز چیزی جالب در مورد Clarissa Dalloway را نشان می دهد. چرا نظر پیترا در مورد او بودن میزبان کامل او را دچار مشکل می کند؟ خانم Dalloway اغلب ادعا می کند که خوش شانسی به ازدواج با یک مرد که اجازه می دهد تا او را مستقل است و سپاسگزار است از اجتناب از ازدواج فاجعه بار با کسی که او را خفه کرده است. اما برای من، این فقط منطقی بودن تصمیم خود برای ازدواج با کسی است که با او ارتباط صمیمیتی که او ممکن است در غیر این صورت داشته باشد را به اشتراک نگذارد. به هر حال، احزاب او محل این صمیمیت را گرفته اند، هرچند که این بستگی به شرایط او است. او می تواند از شرکت دوستان اجتماعی عالی خود لذت ببرد و در عین حال نگه داشتن آنها به اندازه کافی راحت برای محافظت از آنها از یادگیری بیش از حد در مورد او هنگامی که پیتر به آرامی احزاب خود را تشویق می کند، او را آزار می دهد، زیرا به طور پیوسته در نتیجه نیاز به آشتی دادن فداکاری هایی که او در عوض شیوه زندگی فعلی خود به ارمغان آورده است، منجر می شود. یکی دیگر از جنبه های قابل توجه از نوشته های وللف، شرح حاد او از اختلال استرس پس از سانحه است. . PTSD به طور رسمی تا سال 1970 به رسمیت شناخته نشده بود و حتی اگر نشانه هایی از علائم در دهه 1940 بود که جانبازان جنگ جهانی دوم تحت درمان اختلالات عصبی قرار گرفتند، واقعیتی که وولف در سال 1925 به این موضوع وارد می شود، عمیق در آن زمان، شوک پوسته به این معنی بود که شما از یک نوع «خستگی» رنج می بردید - به طوری که جانبازان جنگ بزرگ بعد از چند شب بیش از حد بی ثمر تر از بریتنی اسپیرز بودند. در این راستا، Septimus یک شخصیت واقعا ترسناک است، قربانی یک زمان و مکان بدون منابع برای کمک به او. عصبانیت روحی او به نظر می رسد که رنج های خانم Dalloway نامشخص را نشان می دهد. در واقع، علیرغم راههای عبور از تنها راه انتزاعی، Clarissa و Septimus نسبتا کمی دارند. آنها هر دو تلاش دارند تا زندگی خصوصی خود را در مقابل نیاز به انکشاف اجتماعی کنار بگذارند، آنها هر دو احساسات خود را به واسطه روابط شخصی درون خود می گیرند و هر دوی آنها تصمیم گیری های سخت (هر چند با نتایج بسیار متفاوتی) در مورد آینده ی خود دارند. درست است. خانم Dalloway بینش قابل توجهی را به شخصیت های خود ارائه می دهد و قطعا ارزش تلاش دارد. تنها سوال من این است: آیا این کمربند نوار نقاله در اینجا متوقف شده است یا من را به فانوس دریایی می برد؟ [سپتامبر 2012 به روز رسانی] یک ضبط از من خواندن این بررسی می تواند ...

مشاهده لینک اصلی
â € œSo در روز تابستان روز امواج جمع آوری، overbalance، و سقوط؛ و به نظر می رسد جهان کل گفته می شود \"این همه بیشتر و بیشتر محتاطانه است، تا زمانی که حتی قلب بدن که در خورشید در ساحل قرار دارد، می گوید، این همه است. قلب بیشتر می گوید بیش تر ترسید. می گوید قلب، بار خود را به برخی از دریا، بارگذاری می کند به طور دسته جمعی برای همه غم و اندوه، و تجدید، آغاز می شود، جمع آوری، اجازه می دهد تا سقوط. و بدن تنها به زنبور عبور می کند؛ شکست موج؛ سگ لرز، لرز دور و لرز. ما برای اولین بار با Clarissa Dalloway و همسرش ریچارد در The Voyage Out دیدار می کنیم. از زمان خواندن اولین رمان وی ویرجینیا وولف برای تبدیل شدن به بیش از حد بسیاری از صفحات به خاطر داشته باشید که قبل از آنها با آنها ملاقات کردید. شبیه به ملاقات با کسی در یک مهمانی است و سپس چند سال بعد دوباره آن را ملاقات می کند. من ممکن است خاطره ای از ملاقات با آنها داشته باشم. من همیشه آن را ناخوشایند تصمیم می گیرم اعتراف کنم که من خاطره مبهم از آنها داشته ام، به طور بالقوه به طور غیرمعقولانه آنها را توهین آمیز، و یا منحرف کردن آن با البته من به یاد شما (میدان مین بالایی اگر حافظه باریک من در واقع اشتباه است). همیشه گزینه ای برای ضربه زدن به دکمه راه اندازی مجدد وجود دارد که می گوید برای لذت بردن از آن چه باید باشد. البته، البته، به طور کامل این است که آنها چگونه بازی می کنند و اگر به یاد داشته باشند قبل از من ملاقات می کنند. Clarissa Dalloway دقیقا می داند چگونه می تواند این وضعیت را اداره کند. اگر او این کار را انجام داد، او با کمی خنده می تواند وضعیت را بهبود بخشد و چیزی را در رابطه با نام و چهره او بیان کند. من احساس می کنم که ویرجینیا در توصیف او از Clarissa در سفر Voyage کمی سخت بود. Clarissaa زن بلند بلند است، بدن او در پوسته پوشیده شده، چهره اش در حجاب، با طعم و طرز کار هنری، اما هیچ مغز است. \"من فکر می کنم که Clarissa تبدیل شده است که او قرار بود که نیست، همانطور که ما پیدا کردن ، که او می خواست. او تبدیل به خانم ریچارد دلووی شده است و هویت او فراتر از آن تبدیل به یک مجموعه خاطرات سپیدی از زندگی کوتاه او قبل از ازدواج است. اگر از سال 1954 تا 1995، در هر دفتر تلفن در فیلیپس کانتی، کانزاس نگاه کنید، می توانید خانم دین کیتن را فهرست کنید. از لحظه ای که لوتا ایرنه چستر (22) با دین لئو کیتن ازدواج کرد، به عنوان خانم دین کیتن شناخته شد. پدربزرگ من در سال 1954 فوت کرد، اما زمانی که خود را در سال 1995 به بیمارستان منتقل کرد، برای آنچه که آخرین بار شد، هنوز به عنوان خانم دین کیتن ثبت نام کرده است. برای او، تنها قدرت او در نام پدر و مادر من وجود داشته است. من فقط می توانم فکر کنم که او از بی ثباتی زنان آگاه بود و می خواست مردم را به این باور برساند که اگر آنها را تحریک کند، باید با شوهرش روبرو شویم، هرچند او بود. من نیز می خواهم فکر کنم که غرور و افتخار در ازدواج با مرد وجود دارد. Clarissa در مورد تغییراتی که در خودش دارد، ترس دارد. او احساس قدری دارد â € . . صبح ژوئن نرم با تابش گلبرگ گل رز برای برخی، او می دانست، و احساس، آن را با آن که توسط پنجره پله باز است که اجازه می دهد تا در پرده کوبیدن، سگ پارس، اجازه دهید در، او فکر کردم، احساس خود را به طور ناگهانی خیس، سالم، بدون سینه، کلاریسا در حال برنامه ریزی یک مهمانی است، در حالی که سپیوتوس اسمیت (Doppelganger) او در حال بررسی مرگ وی است. â € او با Clarissa از طریق اضطراب خود را در مورد رابطه جنسی و ازدواج مرتبط است؛ ترس خود را در مورد مرگ و میر بودن؛ و حساسیت های حاد خود را به محیط اطراف خود، که از خط به جنون رسیده است. پرندگان در یونانی آواز می خوانند. او از جنگ به ویژه خاطراتش از دوست یوان که در ماه های پایانی جنگ جان داده است خشمگین شده است. او توهم می کند او مطمئنا از شوک حاد حاد رنج می برد. او: \"Septimus وارن اسمیت\"، در حدود سی ساله، پوست پریده، دندانه دار، با کفش های قهوه ای و پالتو شلاق، با چشم های قرمز که به نظر می رسد که در آنها مضطرب است و همچنین غریبه های کامل را نیز مضطرب می کند. جهان شلاق خود را افزایش داده است؛ کجا خواهد رفت؟ من تعجب می کنم که آیا برخی از همتایان خود را نسبت به رابطه او با اوانز ابراز می کنند. من این ایده را دوست دارم چون اگر او دلفریب واقعی Clarissa است، پس افکار و خاطرات خود را از سالی ستون کراوات آنقدر زیبا. من می توانم بگویم کلاراسا در نگاه اول دچار ضربه شد. â € اما تمام آن شب او نمی تواند چشم خود را خارج از سالی. زیبایی خارق العاده ای از نوعی که او بیشتر تحسین می کرد، تاریکی، چشم های بزرگ، با کیفیتی بود که، از آنجایی که او آن را نداشت، همیشه غبطه می زد --- نوعی رها شدن، مثل اینکه می توانست چیزی بگوید ، انجام هر کاری؛؛ .... Sally باید یک انگشت کوچک بوده باشد؛ زیرا روابط تنگ شده با خانواده اش زمان زیادی را از هم جدا کردند. امید وجود دارد که یک کودک بی رحم با دیگران بهتر عمل کند، نه با خانواده خود. بواس به اشتراک گذاشته شده بین دو دختر توسط Clarissa به عنوان یکی از پرشور ترین لحظات زندگی او را به یاد می آورد. سالی می آید به حزب، در حال حاضر ازدواج، در حال حاضر بانوی Rosseter با پنج پسر. او به طور کامل اصلاح شده و مطابق با ...

مشاهده لینک اصلی
در حالی که خواندن آثار او، این تصور را میبینم که ویرجینیا وولف همه چیز را در مورد مردم میشناسد و زندگی او را بهتر از هر کسی میبیند. آیا یک حس پنهان یا ناهماهنگی وجود دارد که او به خوبی متوجه نمی شود؟ و آیا کسی دیگر این احساسات و دیدگاه ها را با فضل و همدلی بیشتر می کشد و آنها را در چنین شیوه ای بی نظیر و بی نظیر به ما می دهد؟ شاید. اما شما هرگز فکر نمی کنید که در حالی که غریبه های خود را، درامات بزرگسالان غوطه ور کنید. در خانم Dalloway، Woolf قادر به دستیابی کامل به گرد و غبار کامل برای نیم و ده نفر در یک plattering از صفحات؛ جایی که هر شخص ارزشمند است و هر کدام از آنها اشتباه است، در حالیکه اختلافات واقعا دارای دو (یا بیشتر) طرفهای معقول است، جایی که مسائل درست سیاه و سفید سفید، کاملا از بین رفته، به عنوان بازی کودک بازی نکنند، غیرممکن است. وولف اجازه می دهد تا شخصیت هایش را از تنفر و دوست داشتن و همگان احساسات شخصی و خام خود را به خواننده افشا کنند. من می خواهم بدانم ویرجینیا وولف؛ من می خواهم عقل او را جذب کند و جهان را از طریق چشم او ببیند، با روحش: عاقل، زیبا، درک. Sheâ € ™ ثانیه یکی از چند نویسندگان که نوشتن آن بسیار تحریک آمیز و پر از انسان است که به خوبی به چیده شده است که من اغلب به افکار زندگی خود را رفع، مقایسه خود را با پیتر والش یا کلاراسا Dalloway یا هیو Whitbread یا سالی ستون، ferreting من خود را از کاستی ها می بینم، همانطور که می بینم که آنها به طرز شگفت آوری در شخصیت های وولف فاش می شوند. بسیاری از افرادی که آثار کوتاه مدت آثار وولف را خوانده اند، تعجب می کنند که چقدر طول می کشد تا آنها را به پایان برساند حتی اگر فرد کاملا نفوذ کند. من فکر می کنم این به همین دلیل است: نوشتنش به معنای بازتولید باز است که عمیقا شخصی و غیر قابل اجتناب است. پروسس Woolf فوق العاده است، گرچه من ترجیح می دهم که به فانوس دریایی که دارای زیبایی خیره کننده ای است که برای جزیره Skye مناسب تر از خیابان های مشغول لندن است. با این حال، او دارای روشی شاعرانه با توصیفاتی است که من از زیبایی زیبایی برخوردار هستم. اول هشدار، موسیقی؛ سپس ساعت، غیرقابل برگشت. آیا توصیف بهتر (بهتر است، حداقل) توصیف Big Ben's tolling وجود دارد؟ در بسیاری از عبارات، توقف و شروع به احساس ناگهانی، عجیب و غریب به ذهن خواندن است. اما به هر دلیلی، به سادگی احساس می کند؛ همیشه فقط به اندازه کافی و هرگز بیشتر نیست این موضوع به بحث و یا خلاصه کردن طرح این کتاب دشوار است، که به طور متناوب از جریان آگاه از یک شخصیت به بعد حرکت می کند. این گذر از باتوم داستان نگاری بسیار ظریف است، با این حال، من نمی توانم یک انتقال را به یاد داشته باشم. هیچ یک. این لحظات به احتمال زیاد سزاوار تحصیل و تکالیف در ردای اجتناب ناپذیر هستند. من معتقد هستم خانم دلووی یکی از آن کتابهایی است که شما نمیتوانید در مراحل مختلف زندگیتان تجدید نظر کنید و لذت ببرید، اما در هر مرحله از لذتهای جدید و شفافیتهای متفاوت، لذت خواهید برد. به عبارت دیگر، این بهترین نوع کتاب است. خانم Dalloway در نهایت به سمت شام مهمان عنوان می شود، اما من در واقع این Finalale را بعضی کمتر جالب تر از قطعات که قبل از آن بود. ما در 25 مقاله نهایی به بسیاری از شخصیت های جدید معرفی شده ایم که علیرغم این واقعیت است که هرکدام بیش از یک پاراگراف زمان (و بعضی از آنها باید به اشتراک بگذارند) پس از اتصال به 5 یا 6 بازیکنان بزرگ با این حال، او چیزهای خوبی را در کنار هم قرار می دهد، و پایان دادن به هر دو دستخوش تغییر و تحریک می شود، خوانندگان را با درد و تسکین هایی که اعتراف می کنند، فراهم می کند. پس از اتمام، اولین چیزی که به ذهنم رسید، Radiohead بود: همه چیز. در جای درستش

مشاهده لینک اصلی
â € ~ لحظات مانند این جوانه در درخت زندگی است. زندگی ما یک کلاژ دقیق و عالی از لحظات است. هر لحظه، زمانی که منعکس شده و مورد بررسی قرار گرفته و به صورت نوستالژی کامل برای هر لحظه ی شگفت انگیز رفته است، هر لحظه زیبا و قدرتمند به نظر می رسد، اما این لحظه ای است که واقعا تاریخ ما را از فردیت تشکیل می دهد. با این حال، اگر فردی در رابطه با تمام زندگی در اطراف ما، به عنوان یک لحظه در تاریخ، قطره ای از قطره ها برای تشکیل اقیانوس وجود داشته باشد، بیانگر فردیت است. ویرجینیا وولف تقریبا غیرممکن در \"Dalloway\" برنامه ریزی برای بررسی و بازتاب کل زندگی برای شخصیت های متعدد، همه در هم آمیختن برای اعلام یک تصویر درخشان از خود وجود دارد، همه در بسته بندی های ظریف بسته بندی انفرادی روز به عقیده یوشی، موفقیت یونس اسوشیتس، شعله ور شدن وللف در ذهن و قلب شخصیت های مختلف او نه تنها چشم انداز چشمگیر چشمگیر خود را در زندگی خود به طور کلی تراش می دهد، بلکه یک طنز اجتماعی اجتماعی را گسترش می دهد فراتر از مرزهای جامعه انتخابی لندن است که 24 ساعت پس از سخنرانی وولف خود را بر می انگیزد. Dalloway گفت که او گل خود را خریداری می کند. این عبارت ساده، هر دانشجوی جدی ادبیات، به رسمیت شناخته می شود تا از ناکافی بودن ظاهر خود در برابر همکلاسی های همجنسگرایان خود بگریزند، به طوری که در بسیاری از اقدامات خانم ها Dalloway رفتار آموخته به خاطر ظاهر است. â € ~Rigid، اسکلت عادت به تنهایی قاب قاب انسان را حفظ می کند، و بسیاری از آنچه که ما از عادت انجام می دهیم، بدون پیروی از استانداردهای اجتماعی، چیزی است که جامعه را پشت سر می گذارد و تمدن زمان را شکل می دهد. رمان Woolf بر رفتارها و مقیاس های اجتماعی متمرکز است و برجسته کردن یک هژمونی ناگهانی در دوره ای از تغییر و تولد دوباره با جامعه ای که پیشروی اول جنگ جهانی اول را به سوی آینده ای نامعقول و غیرمنتظره پیش می برد. با این حال، قبل از اینکه به گستردگی وسیع برسد، ضروری است که پیامدهای فوری و منحصر به فرد رمان را بررسی کنید. بسیاری از خانم دالووی فریبکارانه ساده است، با استفاده از یکنواخت به عنوان یک درپوش به جمعی، و ارائه یک هدیه کوچک از کامل است که می تواند به باز کردن یک تصویر بی نهایت از جهان است. به عنوان مثال نگاهی به عنوان. در بیشتر موارد، شخصیت مرکزی به عنوان Clarissa Dalloway شناخته می شود، اما ضروری بود که خانم Dalloway اولین و مهم ترین در ذهن خوانندگان باشد که برای همیشه تصور خود را از او به عنوان یک زن متاهل، پسوند ریچارد دلووی، متصل کند. در مقایسه، خانم کیلمن هرگز در متن متناقض بدون عنوان «مسی» برای تأکید بر عدم ازدواج خود، و از لحاظ مقدماتی اجتماعی زمان، جایگاه در جامعه را ندارد. و یا حتی الی هندرسون که فقر او حتی یک عنوان از وضعیت زناشویی را در چشم دالووی بدست آورده است، برای همیشه محکوم به نام یکنواختی برای هر چیزی نیست. فقط نشانه Clarissa به عنوان همسر یک عضو از دولت به خوبی فراتر از وضعیت او به عنوان یک فرد برای گفتگو در مورد پیامدهای اجتماعی باز می شود. \"Dalloway همیشه دادن به احزاب برای پوشش سکوت.\" هویت شخصی بازی می کند تم اصلی در رمان با هر شخصیت تمام زندگی در صفحه نمایش به سادگی از طریق اقدامات و بازتاب خود را در روز ژوئن انفرادی. Clarissa از طریق بافندگی از گذشته و حال مورد بررسی قرار می گیرد، زیرا او از طریق بحران های وجودی در رابطه با موقعیت او به عنوان همسر صاحب مقام و میزبان حزب کامل است. â € ~ چرا، بعد از همه، آیا او انجام این کارها؟ چرا به دنبال پیونکلی و خاموش شدن در آتش؟ به هر حال او میتواند از آن استفاده کند. با پیوستن وی به پیتر، خواننده با روحیه عاشقانهش رفتار میکند و پیتر را برای امنیت بیشتر و محافظت بیشتر محافل اجتماعی رابرت، رد می کند که اگر فقط یک اسنو باشد، میآید. علاوه بر این، خواننده Clarissa در اوج احساسات خود را از طریق دوستی خود با Sally Seton¹ نشان می دهد، که رابطه ای است که به نظر می رسد فراتر از نقش های جنسی سفت و سخت این زمان است. چیز عجیب و غریب، در حال نگاه کردن، خلوص، صداقت، احساس خود را برای سالی بود. این مثل یک احساس برای یک مرد نبود. این کاملا بی علاقگی بود و علاوه بر آن کیفیتی هم داشت که فقط بین زنان وجود داشت.\nویجت ویولفف در سالهای اخیر موضوع مورد علاقه بوده است و رابطه بین Clarissa و Sallyâ € \"بوسه بین آنها که توسط Clarissa در نظر گرفته می شود به عنوان قله قابل توجهی از شادی در زندگی او\" باز است تفسیر با این حال، این جنبه از زندگی و هویت کلاریسا، اجازه می دهد تا یکی از پایه های متعدد فمینیسم در سراسر متن پیدا شده، به تصویر گرفتن از سلیلی رد نقش های جنسی استاندارد را از طریق نمونه هایی از جمله سیگار کشیدن سیگار کشیدن خود را. از طریق Clarissa ما می خواهیم زندگی، رکود را از دست ندهیم، نه اینکه خود را نامرئی بدانیم؛ غیر قابل مشاهده ناشناس ... | این خانم خانم دلووی است؛ نه ...

مشاهده لینک اصلی
ویرجینیا وولف من از شما متنفرم من این را گفتم بعضی از نویسندگان شما فقط از آن استفاده نمیکنید، وولف در پایین لیست پایین گیتی قرار دارد. من چند دلیل را برایش به ارمغان آورده ام: خلقی هنری، به طوری که هر جنبش هنری جدیدی وجود دارد که شامل همه چیزهایی است که قبل از آن رخ داده است. نوآوری با تخريب قديميت خود را تسليم می کند؛ اینها چندین مرتبه بیش از تاریخ در تمام اشکال هنر، اتفاق می افتد، چه در ادبیات، موسیقی، نقاشی و چه رسانه ها در جامعه امروز. نقطه ویرجینیا وولف یک فاحشه است. در اینجا آنچه را که او درباره ی عزیز من جین آستن می گوید: «هر کسی که تمایل به نوشتن درباره جین آستن دارد، از دو واقعیت آگاه است: اول از همه نویسندگان بزرگ، از عظمت؛ ثانیا، بیست و پنج تن از آقایان سالخورده در محله لندن زندگی می کنند که به هرج و مرج بر روی نابغه شان خشمگین می شوند، به طوری که اگر این عصبانیت از عصبانیت آنهاست - از اتاق خود به خودی. و سپس این: با استفاده از ابزارهای ساده و مواد اولیه، می توان گفت Fielding خوب است و جین آستن حتی بهتر است، اما فرصت های خود را با ما مقایسه می کند! شاهکارهای آنها مطمئنا یک هواپیما عجیب و غریب از سادگی \"- از داستان مدرن است. Pffftâ € | .. آیا این زن برای واقعی است؟ آستن نگران نباش سبک او (یا فقدان آن) بنابراین ویرجینیا وولف یکی از نویسندگان تعریف کننده جنبش مدرنیست است؛ او مانیفست را نوشت و بعضی از رمانها را نوشت. بعضی حتی استدلال می کنند که او مدرنیسم است، اما آیا این چیز خوبی است؟ به عنوان یک جنبش فرهنگی، مدرنیسم را کمی نگران کننده می بینم. من در قلب عاشقانه هستم، من به ایده آلیستی پرسی شلی، طبیعت Wordsworth و طبیعت و Coleridgeâ € ™ ثانیه تخیل اعتقاد دارم؛ بنابراین، احساس می کنم که من به طور طبیعی مستعد واکنش منفی نسبت به جنبش هستم. آیا این نظریه پاسخ خواننده در کار است؟ بله، من به شما هشدار دادم که باور نکردنی نسبت به این موضوع است. این تمرکز بر شیوه زندگی حومه ای بیشتری است و رابطه بین انسان و شهر را تجزیه و تحلیل می کند. بنابراین، ما صفحات و صفحاتی از مطالب را داریم که در آن شخصیت ها از خیابان ها دور می شوند و به چیزهای تصادفی نگاه می کنند. آنها دیدگاه های خود را مشاهده می کنند و در یک جریان آگاهی عمیق یکدیگر را مشاهده می کنند. آنها در مورد طبیعت سخن می گویند و تقریبا تقریبا آن را با این زندگی مدرن جدید مقایسه می کنند. و این جایی است که من کتاب خود را در دیوار پرتاب می کنم. چگونه می توان این دو را در یک پاراگراف قرار داد؟ کلمات ویرجینیا وولف برای توصیف این چیزها به راحتی در ذهن من استفاده می شود: آنها در اینجا تعلق ندارند: \"زیبایی، جهان به نظر می رسید می گویند. و اگر به اثبات آن (علمی) هر کجا که به خانه ها نگاه کرد، در نرده ها، در آنتیپوپ هایی که روی پیلینگ ها کشید، زیبایی فورا شروع شد. برای تماشای لرزیدن برگ در عجله هوا، یک لذت نفیس بود. بالا در آسمان، swallow swooping، swerving، flinging خود را در داخل و خارج، دور و دور، با این حال همیشه با کنترل کامل به عنوان اگر الاستیسیت آنها را نگه داشته؛ و مگس در حال افزایش و سقوط؛ و خورشید در حال حاضر این برگ را مشاهده می کند، که در حال حاضر در خرد کردن، خیره کننده آن را با طلای نرم خالص خالص خوب است؛ و در حال حاضر دوباره برخی از صدای جیر جیر (ممکن است یک شاخ موتور) متلاطم الهی در stalks چمن - همه این، آرام و معقول به عنوان آن بود، ساخته شده از چیزهای عادی همانطور که بود، حقیقت بود در حال حاضر؛ زیبایی، که اکنون حقیقت دارد. زیبایی در همه جا بود. آیا زندگی شهری طبیعی است؟ آیا می توانیم یک شهر را در این شرایط توصیف کنیم؟ وولف پیشنهاد می کند جوهر واقعی زندگی را جذب کند. این قسمت در اینجا زندگی نیست: آن را فریب می دهد. کسی که از طریق یک شهر عبور می کند یک برگ را می بیند و زیبایی آن را تحسین می کند. هیچکس. گام در خارج از شهر و تجربه زندگی در مد Wordsworth واقعی، بازدید از دریاچه ها درختان را ببینید و طبیعت واقعی را ببینید. رمانتیک ها آن را صدا دادند، اما قلب آن را گرفتند: آنها زندگی شهری را با ترکیب با عادت و صنعت، با ماهیت واقعی طبیعت ترکیب نمی کردند. زندگی واقعی کسل کننده است بنابراین Woolf تلاش می کند (سرفه سرفه) برای ضبط زندگی واقعی، مدرنیسم گفته می شود واقعی تر از واقع گرایی است. این یک طرح هیجان انگیز و یا داستان عاشقانه پیچیده و یا درام گوتیکی نیست: این یک کتاب در مورد یک زن است که میزبان یک مهمانی بسیار کسل کننده است. او چند بار چندین بار از برخی توصیفات غیر مجزا گذر کرده است، یک محرک شگفت انگیز را درک می کند، متوجه می شود که او هرگز آرزوهای لزبین سرکوب نشده اش را اجرا نمی کند، متوجه می شود که نخست وزیر در واقع یک مرد معمولی است (شوخی وحشت بر روی صندلی های شما)! آن است که پس این چیز جدید مدرن بعد، خوب است؟ در مورد این کتاب، نه، آن نیست. برای ایجاد عظمت بیش از رد هنجارهای ادبی طول می کشد. بعد از این یکی مدرنیست ها را خوانده ام و واقعا از آنها لذت بردم. گاهی اوقات احساس می کنم که وولف نمی داند دقیقا همان چیزی است که او می خواست هنگام نوشتن این مطلب، من احساس می کنم نویسنده های دیگر نسبت به مانیفست خود نزدیک تر از خودم هستم. و، خوب، آنها به Austen حمله نمی کنند.

مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خانم دلوی


 کتاب اصول و تکنیک های داستان نویسی نوین در جهان (جلد اول)
 کتاب چهره ی پنهان عشق
 کتاب دیوانه ها در زمین بازی
 کتاب بکت،پایان بازی نوشتن
 کتاب نظریه سیستم ها و تغییر پارادایم در جامعه شناسی
 کتاب درآمدی بر فهم جامعه ی مدرن _ کتاب چهارم