کتاب تروریست خوب

اثر دوریس لسینگ از انتشارات مروارید - مترجم: الهه مرعشی-ادبیات مدرن

تروریست خوب داستان کشمکش‌ها و بازی سرنوشت گروهی شبه‌نظامی چپ‌گراست که در کوچه‌پس‌کوچه‌های لندن سرگردان‌اند. دوریس لسینگ در این رمان با نکته‌سنجی و ظرافتی خاص به تحلیل زندگی انسان‌هایی می‌پردازد که به این مسیر پرمخاطره و هراس‌آور کشانده شده‌اند. لسینگ با داستانی مهیج و بی‌نظیر بار دیگر قدرتش را در خلق آثار شگفت‌انگیز به نمایش می‌گذارد.


خرید کتاب تروریست خوب
جستجوی کتاب تروریست خوب در گودریدز

معرفی کتاب تروریست خوب از نگاه کاربران
اوایل کار، سخت بود خواندن این کتاب برای من. یعنی خیلی کند بود و شخصیت‌ها همه روی اعصاب بودند. سردرگمی عجیبی هست و شخصیت آلیس هم که درست از آن آدم‌هایی هستند که با طرز تفکر و اعمال‌شان حرص من را درمی‌آورند. البته ماجرا رفته‌رفته جالب‌تر شد و به نظرم پایان‌بندی خوبی داشت.
فکر می‌کنم نویسنده به عمد از این شیوه‌ی روایت استفاده کرد تا با زبان بی‌زبانی نظر خود را در مورد این شخصیت‌ها و این طور اعمال بگوید. اسم کتاب هم که فکر می‌کنم تا حدودی گویاست.

این کتاب البته یک جورایی هم در تأیید نظر شخصی خودم است که صرف داشتن نیت خوب باعث بهبود اوضاع نمی‌شود، بلکه مهم‌تر از آن واقع‌گرایی و داشتن درک درست و واقع‌گرا (نه ایده‌آل) از شرایط است

مشاهده لینک اصلی
تحسین من برای برنده جایزه نوبل دوریس لسینگ با این رمان درباره گروهی از ستیزه جویان انقلابیون که در اواسط دهه 1980 لندن زندگی می کنند، همچنان رشد می کند. پیروزی لسینگ عمیق در ذهن پیچیده ای از آلیس ملینگس، یک زن باهوش و باهوش بالا وسط طبقه متوسط ​​در 30 سالگی خود که به عنوان ماموریت ماموریتش عمل می کند و با تناقض ها پر می شود، آلوده می شود. طبقه کارگر و طبقه متوسط ​​ماتریالیست ها، و در عین حال، او از آن لذت می برند - واقعا در حال رشد است و او را می کشاند و تغذیه می کند. او از اینکه پدر و مادرش تقسیم شده متنفر است، متنفر است، و با این حال او در رابطه با محکومیت با مردی به نام جاسپر که به وضوح بسته شده است و از نظر جسمی دفع شده، متنفر است. و او سرمایه داری را دوست دارد، هرچند او هم آماده است که پول و دارایی های خود را از والدین و دوستانش سرقت کند. قابل توجه است که لسینگ به ما اجازه می دهد همه چیز را از دیدگاه آلیس ببینیم، رفتار او در سطح انسان است. آلیس چنین قاضی خوبی از رفتار انسان است اما توانایی درک اشتباهات خود را ندارد. من تصور می کنم که لسینگ مشاهدات و تجربیات خود را - و ناامیدی در نهایت - با دهه های قبل از حزب کمونیست به دست آورد. هرگز واقعا نمی دانستم که انقلابیون در این کتاب می خواهند انجام دهند یا دست یابند. در ابتدا آنها می خواهند برای پیوستن به I.R.A. سپس در مورد روسیه صحبت کنید. بعضی از آنها تمرکز لهجه کارگری را به نظر می رسانند که مشروع هستند، حتی اگر افراد واقعی طبقه کارگر را در میان خود نادیده بگیرند. هیچ کس سیاست مورد بحث، اما آنها به تظاهرات های عجیب و غریب بروید، گاهی اوقات قول لنین و هر کسی که با â € œfascists.â € مخالف پاسخ حالی که این کتاب بی سر و صدا دور کنه برای 300 صفحه، با همه شیوه ای از مسائل داخلی و اداری، لسینگ گرفته تا صحنه را برای یک پایان انفجاری واقعا تعیین می کند. راه های گاه به گاه اوج گرفته است را به شما در مورد اتفاقی و ابتذال محض از برخی اقدامات تروریستی و organizations.Besides آلیس، و شاید Aliceâ € ™ ثانیه مادر، دوروتی، ایست € ™ ثانیه نیز سرخورده فکر می کنم (آن است که یک تصادف است که Lessingâ هر دو نامی را که به آنها دختران داستانی که خود را در دنیای فوق العاده و اغلب ترسناک می بینند، به ارمغان می آورند؟)، شخصیت ها همه چیز را خوب می دانند. اما عمدی است. یکی از چیزهای نگران کننده در مورد این کتاب این است که چگونه انقلابیون در مورد زندگی انسانی فقط نیازهای خود را دارند. وقتی کسی می رود، یا خودکشی می کند، یا حتی می میرد؟ مه آنها به سختی مراقبت می کنند. (رفقا، در واقع.) آلیس می کند، اما این به این دلیل است که او «به دست آورده است» - به این معنی که در عنوان کتاب بدست آورده است، سود می برد؟ این کتاب اثبات می کند که شما مجبور نیستید مانند یک کاراکتر کتاب که توسط آنها جذب می شود. بینش Aliceâ € ™ ثانیه و تناقضات خسته کننده خواهد من امد و شد زیاد، به عنوان اراده درخشان Lessingâ € ™ ثانیه، تصویر اخلال دفن گه € \"به معنای واقعی کلمه، سطل زباله انسان â €\" در oneâ € ™ ثانیه حیاط پشت. دیر یا زود این ترس وحشت را پشت سر می گذارد. و مسیحیان متعصب آن را کثیف می کنند.

مشاهده لینک اصلی
من روز دیگر در مورد C.S. Lewis The Last Battle بودم، یک کتاب که من کاملا لعنتی. همانطور که در بازبینی من گفتم، می توانید نوشتن بی نظیر و یا موعظه ای را ببخشید. آنچه عصبانی می شود زیر زمین با پازل خر است، که پیش از کودتای مذهبی قرار دارد و به نوعی سفید پوشیده شده و نجات ابدی را دریافت می کند. ظاهرا، به این دلیل که اقدامات نامناسبی شر او با ایمان انجام شد، همه چیز خوب است. چیز شگفت آور این است که لوئیس هر دو سال دوم زندگی می کرد و چندین بار پس از محاکمات نورمبرگ نوشت، که من، حداقل فکر کردم، باید برای آن نسل تأسیس کرد که تنها کافی نیست که بگوییم یکی از دستورات مطیع است. لوئیس حداقل تا آنجا که به برخی افراد مربوط می شود، از این طریق به دست می آید، زیرا شما نشان می دهد که زنجیره مستقیم علت و معلول بین اقدامات پازل و حکومت تروریست ها این اقدامات را رها کرده است. بنابراین به نظر من طبیعی بود که من فکر کنم کسی باید کتابی را بنویسد که شکافها را پر کند، تصویری از یک شخص نه چندان روشن، بلکه به لحاظ نوعی و معقول و معقول که عمدا و به طور غریزی به طور ناخودآگاه خود را خدمت به شرارت می دهد. وقتی متوجه شدم، متوجه شدم که من قبلا این کتاب را خواندهام: «تروریست خوب»، که مسائل اخلاقی را به شیوه ای بسیار عمیق و متقاعد کننده تر از آخرین جنگ بیان می کند. اگر احساس کردید که یک شات ارزان خریدم، ممکن است اضافه کنم که این تفاوت تفاوت میان برنده شدن مدال کارنگی و بردن جایزه نوبل ادبیات را نشان می دهد، اما من در برابر وسوسه این کار مقاومت خواهم کرد. در رمان Lessings، شخصیت مرکزی، آلیس، مانند پازل است. Shes به لحاظ احساسی وابسته به شخص شریر و دستکاری است و به کمک آنها در تمام انواع راه های عملی کمک می کند. اما داستان بسیار قابل اعتماد است. در رمان لوئیس، بد، حداقل رضایت بخش است؛ اقدامات گمراه کننده پازل، منجر به آخرالزمان می شود، که در نهایت به نظر می رسد چیز خوبی است. (من حتی شروع به تجزیه و تحلیل آنچه که ممکن است اشتباه با این بحث است). در نسخه Lessings، شر بیشتر شبیه نوعی است که هر روز میبینیم. تروریست ها فقط بد نیستند، بلکه بسیار ناقص هستند. به عنوان مثال، با رابرت موگابه مقایسه کنید، که در حال حاضر در همه خبرها است. هز، زامبی ها را ویران می کند، هر چند ترکیبی از حماقت بد و ساده؛ سخت است که بگویم کدام یک مهم تر است. بزرگترین تفاوت این است که آلیس عمیق تر از آنچه که انجام می دهد آگاه است. او فقط تصمیم گرفت که در مورد آن فکر نکنند، این چیزی است که واقعا بیشتر اتفاق می افتد که مردم با شرارت ارتباط برقرار می کنند. اصل حیاتی که در نورنبرگ ایجاد شد، این بود که افرادی که به آنها دستور می دادند از نظر اخلاقی اشتباه هستند، موظف به رد آنها هستند. لسینگ این را بسیار خوب درک می کند و می خواهد کمک به بقیه ما را در درک آن بهتر. من هنوز نمی توانم کاملا درک کنم که چه لوییس تلاش می کند انجام دهد.

مشاهده لینک اصلی
پس از بمباران ماراتن بوستون، مجبور شدم این کتاب را بخوانم. همه چیز در مورد آن می تواند در آن زمینه بگوید - این نشان می دهد که خطر اخلاق علت @ trumping؛ تروریست ها ترسیده اند نه به این دلیل که آنها هیولا هستند، بلکه به دلیل اینکه آنها با هم فرق می زنند - به نظر می رسد حیرت آور و واضح است. بنابراین من بر روی این نکات تمرکز نمی کنم، به غیر از این که بله، Doris Lessing آنها را عادلانه تر می کند بدون این که کمی کمرنگ تر شود. بسیاری از بررسی های Goodreads این کتاب ذکر کرده اند که چقدر سخت است از لذت بردن از یک کتاب که شخصیت های آن نامعتبر است لسینگ به من یادآوری می کند که در رابطه با رمان پیشین شیرلی جکسون \"جاده از طریق دیوار\". تفاوت این است که کار جکسون با ده ها تن از کاراکترها کار می کند، هر کدام از آنها حداقل دست اندرکاران است و بسیاری از آنها به طور مثبت ریاکار هستند. در پایان کتاب، خواننده مجبور است تعجب کند که چه چیزی از خواندن یا نوشتن آن کتاب است. از سوی دیگر، تروریست خوب، از شخصیت های ضعیف و اغلب آزار دهنده است. اما علیرغم نقصهایشان، بسیاری از آنها دلسوزند و به نظر میرسد که خودشان را در این داستان درک می کنند. خوانندگان ما مافوق خود را به اشتراک می گذارند. والدین آلیس ملینگ چه می توانستند این کار را انجام دهند که احتمالا به نظر می رسد که دخترشان را به عنوان شخصیت عنوان کنند؟ پدر و مادرش از بسیاری جهات عادی هستند، در دیگران جالب هستند. مادرش، دوروتی، به من شخصیت جالبی ست. او به تنهایی کاملا واضح است. همانند بسیاری از زنان نسل او، او خیلی دیر می فهمد که انتخاب های عادی او - نه رفتن به دانشگاه، ازدواج با خیلی جوان - محکوم به زندگی است که مشخص می کند که دخترش اصلا تکرار نمی کند. اما آلیس از یادگیری درس هایی که مادرش در تلاش است تا او را یاد بگیرد، امتناع می کند. او به دانشگاه می رود اما حاضر به انجام کار نیست. به جای اینکه یک فرزند دائمی انتخاب شود، او یک نسخه از زندگی مادری خود را زنده می کند. برخی از بینش های Dorothys نگران کننده ای برای گفتمان سیاسی فعلی آمریکا هستند. در یک جنگ با یک دوست مادام العمر، او می گوید: \"شما متوجه می شوید که من باید دو بار قبل از شما اینجا را دعوت کنم؟\" شما نمیتوانید با هرکسی که دارای ابهام سیاسی متفاوت است دعوت شود زیرا شما شروع به فاش کردن آنها میکنید! شما حتی کسی را نیز دوست دارید که یک روزنامه راست را بخواند. شما زحمت کشیدید، زو، آیا شما این را می دانید؟ و بعدا در این گفتگو، این مشاهدات را می یابند، که من می ترسیدم ممکن است درست باشد: مردم در [تظاهرات] می روند، زیرا آنها از آن بیرون می روند. مانند پیکنیک ... هیچ کس دیگر نمی خواهد بپرسد که اگر چه چیزی به دست می آید، در راهپیمایی ها یا دموکراسی قرار می گیرد. آنها در مورد چگونگی احساسشان صحبت می کنند. چیزهایی که برای آنها اهمیت دارد. برای لگد زدن آن را برای سرگرم کننده است. ... همه شما مردم، راهپیمایی کنید بالا و پایین و تکان دادن آگهی ها و آواز کمدی ترسناک - همه شما نیاز به عشق - شما فقط یک شوخی است. به کسانی که واقعا این جهان را اداره می کنند، شما شوخی می کنید. @ دوست شما او را متهم می کند که قصد دارد تا همه چیز را مرتب کند. @ او به این معنی است که Dorothy می خواهد @ برای شکستن با همه دوستان شما @ اما من فکر می کنم آلیس، که شنیدم این کل گفتگو، این ایده را کاملا به معنای واقعی کلمه می گیرد. Dorothy به تازگی به آلیس گفته است که Dorothy غذای زندگی اش را برای افراد (خانواده، دوستان) نجات داده است و خوشحال است که او دیگر نمی خواهد. آلیس، که اکثر کتاب هایfood @ food را برای دوستانش @ صرف کرده است @ هرگز یک گلدان دیگر از سوپ را تولید نمی کند. او حاضر به ماندن در خانه غذای آماده برای رزمندگان گرسنه بازگشت نیست و به جای آن اصرار دارد که دوستانش را به یک بمبگذاری که به همان اندازه ناعادلانه است که مخرب است، ادامه دهد. این کتاب درخشان، خواندن دشوار است. بسیاری از نظرسنجان دیگر اشاره کرده اند که برای یک داستان در مورد تروریسم، آن را شگفت آور آهسته حرکت و کم عمل. درست است که تا پایان. هیچ اتفاقی نمی افتد و هیچ اتفاقی نمی افتد و همه چیز اتفاق می افتد. اما نباید با امتداد آرامش ظاهری گمراه شوید. هر کلمه ای، هر صحنه، هر مکالمه، به دلایلی وجود دارد. لسینگ نویسنده عالی است که وقت خود را با کلمات غیر ضروری تلف کند.

مشاهده لینک اصلی
بسیاری از مدافعان این مفهوم وجود دارند که ساترا واقعا نمی بایست بدیهی است که هرگونه سازوکارهای بی رحمانه را به کار خود متمرکز کند تا خودشان را به خود جلب کند. این افراد می توانند در جایگاه مناسبی از خود به جا مانده باشند و از من دور باشند. اگر من بخواهم به جای اصلاح ساختن کل به طور کامل، با عادی سازی همه چیز در جهان بیرون بیاییم، Id به تقریبا در هر جای دیگری غیر از دنیای طنز بپیوندد. درست است که همه چیز در دروازه من نوشته نشده است. درست است که حتی برخی از آنچه که در خط من است بیشتر آسیب می رساند. با این حال، فکر کردن چیز خوبی است که باید انجام دهید. دوست دارم فکر کنم من می خواهم به جای آنکه در داخل دیوار آجری شروع به کار کند، به نظر می رسد که مقداری بزرگ تر است. چیز جالبی در مورد همدلی، این است که چگونه آموزش داده شود. این ارتباط برقرار نیست به دنبال تغییر خود نیست. آنچه که انجام می دهد، فرد را متقاعد می کند که به اهداف جالب توجهی که ساده تر به @ fix @ می رسد، زمانی که جنبه های دردناکی از قابلیت های بیولوژیکی بوجود می آیند، قرار گیرد. این سازگاری میان اختلال و اختلاف نظر بستگی به عوامل مختلفی دارد: تجدید نظر زیباییشناختی، ساختار ایدئولوژیک، تبعیض علیه خشونت، و غیره، و غیره. در موارد ذکر شده در مورد Alice، ما ویژگیهای خاصی داریم: مهمان نوازی متمدنانه همه، نقض مهمان نوازی متمدن بسته شدن از شخصی به دولت به بین المللی بسته به آلیس در مورد آگاهی) Evil Embodiment، و نابینایی (و حافظه مضطرب) پیروی از سابق، همیشه به پایان خواهد رسید. هنگامی که رکورد موفقیت آمیز به اندازه کافی طول می کشد، سخت است که به یاد داشته باشید سوراخ ها و شانس. در شرایطی که مانند خودم نیست، منتقد صندلی که در ساحل حومه ساکن ادامه می دهد، آلیس می شود. با توجه به اینکه او با یک دست دادن و دادن حق خود به دیگران به میوه های سرمایه داری، استعمار، فمینیسم و ​​سایر اشخاص دیگر نمی تواند با یک دسته سوپ درمان شود، آلیس چیزی جز شکل مادری نیست که نیازمند یک نژاد عجیب و غریب از جنگ های جنگ شهری. منتقد صندلی من ممکن است باشد، اما به عنوان عضو یک کشور مهاجر، من از اینکه به آسانی می توانم مرگم (در میان بسیاری از افراد) در فصل ای که روی آن قرار گرفتم آگاه باشم. رانندگی از مهاجمان آمریکای شمالی در طولانی مدت تاریخچه چیزها، اگر قاره حتی هنوز نامیده می شود گفت: Eurocentric چنین. بر خلاف آلیس، من تظاهر نمیکنم که به خاطر هیچ چیز بیشتر از مرگ و تخریب برخوردار شوم. @ تعداد زیادی از تظاهراتی که در حال حاضر در سرتاسر کشور من رخ می دهد وجود دارد و همچنان ادامه خواهد یافت در حالیکه سیاست ها گروه های خاصی را به بخش فصل آزاد. کسانی که سیاست را بعنوان بی فایده می بینند، صرفا تقصیر مردم، توهم جمعی جوان، تفکر خنده دار جامعه در حالت فردگرایی عالی یا صرفا عمل رای گیری است. به عقب برگردید و فقط وقتی می توانید به من بگویید که چرا این کتاب یک فاجعه است و به نظر می رسد که برخی از انواع کشتار انسان ها برای هیچ چیز قابل قبول نیست، اما برخی از اینها نیست.

مشاهده لینک اصلی
از آنجایی که Ive به پایان رسیده است، Terrorist خوب است، حدود 2 هفته از آن گذشت، و بنابراین در آن جا که در آن احساس می کنم بیشتر مجبور هستم، اما حداقل قادر به نوشتن یک بررسی هستم، حدود 2 هفته است. از آنجایی که اینها هرگز من را متوقف نکردند، در اینجا می رود. من باید از مهارت او در ایجاد شخصیت ها، به طور خاص آلیس، که به طور کامل آزار دهنده، تلخ، احمق، خطرناک نابالغ، و ناخوشایند مخرب است، ستایش کنم. این شخصیت ها لکنت و خودخواهی بنیادی خود را در ردای ایدئولوژی های نادانسته، غلط، ایدئولوژیک جامعه شناختی قرار می دهد و قربانیان خود را تحسین می کنند، در حالی که همه خود را به خاطر اغراق آمیز خود در زندگی، سرزنش می کنند. اگر من این افراد را در زندگی واقعی ملاقات کردم، من می دانم که مدرسه درونی من، منفجر می شود و من آنها را به یک زبان مناسب می برم، آنها را برای اینکه بچه های خراب شده آنها هستند، ببرم. خوب، احتمالا بعدا در ماشین در خانه راه می یابم، بعد از آن که فکر کردم چیزی شبیه سازی شده است و بدون نیاز به ترس از بازپس گیری یا اشتیاق به دست این انقلابیون به طور خطرناک نیمه گمشده می گویند. من برای آلیس رزرو می کنم، که - بر خلاف دیگران - برای خریدهای کیفی کم نمی کند. او به شدت کار خواهد کرد تا زندگی را برای خودش و دیگران بهتر کند (هرچند تلاش های او حداقل دست کم و بی تکلف نیست). آلیس در مورد افراد هوشمندانه و وحشی است و می تواند از طریق انگیزه های واقعی آنها را ببیند و سپس با استفاده از آن - بدون تسخیر - دستکاری آنها و سرقت از آنها. او به عنوان ابزاری برای ضرب و شتم سیستم به جای تغییر سازنده اثر خود را به کار می برد و از این رو همدردی خود را در حدود 35 صفحه از دست داد. اما لسینگ چنین پرتره قابل توجهی را نقاشی کرده است، که علیرغم ناراحتی من برای هر یک از شخصیت ها من نمیتوانم کمک کنم اما خواندن را ادامه میدهم اوه بله، او را به من متصل کرد. من باقی مانده از کتاب را به دنبال برخی از راه را به روحیه آلیس، برای درک او و بهانه ای از اعمال او غرور، در نهایت جنایی، صرف. من نمی توانستم لسینگ مدارک لازم را برای تخفیف هر دلیل احتمالی فراهم کرده است که چرا آلیس، 36 ساله که در یک نشست با یک دوست پسر همجنسگرا که اغلب او را رد می کند و از او سوءاستفاده می کند، در همه جا حاضر است. بیماری روانی، فقر نسلی، فقدان تحصیلات، سوءاستفاده یا غفلت از دوران کودکی - هیچ یک از این مظنونین احتمالی به عنوان یک توضیح منطقی برای رفتار آلیسوس نیاورده اند. بنابراین در پایان، زمانی که آلیس حماقت و بی رحمانه کامل را بدون توضیح معقول در دسترس نشان داد، احساس ناامیدی و وحشت کردم. اما ... من خودم سوال می کنم زیرا افراد هوشمند، نه کمترین کسانی که نویسنده خود، به نظر می رسد فکر می کنم او @ کلاسیک دیوانه @ (به عنوان لسینگ می گوید در زبان ما استفاده از پس از کلمه). من قطعا انعطاف پذیری های احساسی، وقایع عجیب و غریب، رفتار عجیب و غریب (احتمالا حتی فریبکارانه) و یک تماشای ضد اجتماع بدون هیچ گونه مرکز اخلاقی را دیدم. اما جهنم، آلیس به نظر می رسید بسیاری از بسیاری از! بنابراین من در آلیس نمیتوانم بیماری روحی را ببینم. فای، بله اما آلیس نیست و این دستاورد بزرگ لسینگ است: همانطور که می گوید، اگر یک فرد دیوانه در یک محیط سیاسی قرار داشته باشد، یا یک مذهب، بسیاری از مردم حتی متوجه آن نمی شوند. در غیر این صورت، Id باید سوالاتی را که لسینگ در تلاش بود تا این کار را انجام دهد - آیا او سعی داشت نشان دهد که چطور شیطانی و بدبختی واقعی است؟ چگونه می توانیم خطرات ناگهانی اطرافمان را نادیده بگیریم یا نادیده بگیریم؟ به طور مشخص، فاصله کوتاهی از کمونیست صندلی (یا هر گونه ایدئولوژیک و مذهبی دیگر) و دزد کوچک به تروریست ها، بمب گذاران و قاتلان خون سرد است؟ شاید این کتاب کمی پیشتر از زمان خود بود، اما از نقطه نظر 2009، این تم ها تقریبا به نظر می رسد ... آه، من نمی دانم ... به طرز ساده ای ساده، من حدس می زنم. تحقق بیشتر پویایی بسیار هیجان انگیز بین ناخوشایندی از شخصیت ها، حماقت و ریاکاری از اقدامات جزئی آنها در مورد خرابکاری و تهدید و درگیری های کوچک خود با یکدیگر در برابر راهپیمایی مبهم اما بی رحم، با وجود اینکه به سختی قادر به دستگیری خود در طول راه، به نتیجه نهایی و خونین . من طنز سیاه و سفید در سراسر بسیار رضایت پیدا شد - فقط در حال حاضر قابل مشاهده است، با برخی از فاصله و فکر کردن به آنچه که دستاورد واقعی Lessings اینجا بود. هیچ عارضه ای نسبت به وضعیت این شخصیت ها وجود ندارد. آنها نشان داده شده است که احمق ها و بی عاملی ریاکاری و رفتار بی رحمانه ای است که اصول بلندپروازانه ای را که آنها در حال فرو ریختن می دانند، بی اعتبار می کند. لسینگ در واقع، سیاست خود را زیر ذره بین قرار داد. یک شایستگی هوشمندانه و با ارزش 4 ستاره (من بالا بردن امتیاز من) بود، هرچند، در پایان، من هنوز احساس کردم کمی به فریب به صرف وقت زیادی با چنین افراد ناخوشایند بودم.

مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب تروریست خوب


 کتاب اصول و تکنیک های داستان نویسی نوین در جهان (جلد اول)
 کتاب چهره ی پنهان عشق
 کتاب دیوانه ها در زمین بازی
 کتاب بکت،پایان بازی نوشتن
 کتاب نظریه سیستم ها و تغییر پارادایم در جامعه شناسی
 کتاب درآمدی بر فهم جامعه ی مدرن _ کتاب چهارم