خانم رمزی که راحت نشسته و پسرش را در آغوش گرفته بود، آماده شد، کمی چرخید و کوشید تا راست‌تر بنشیند و در همان حال نیروی خود را در فضا پخش کرد، سرحال و زنده، چنان که گویی همه‌ی انرژی خود را به نیرو تبدیل کرده بود... ؛
خرید کتاب به سوی فانوس دریایی
جستجوی کتاب به سوی فانوس دریایی در گودریدز
معرفی کتاب به سوی فانوس دریایی از نگاه کاربران
686. To The Lighthouse, Virginia Woolf
To the Lighthouse is a 1927 novel by Virginia Woolf. The novel centres on the Ramsays and their visits to the Isle of Skye in Scotland between 1910 and 1920.
Part I: The Window, Part II: Time Passes, Part III: The Lighthouse
تاریخ نخستین خوانش: ماه مارس سال 2004 میلادی
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: صالح حسینی؛ تهران، نیلوفر، 1370؛ در 237 ص؛ شابک: 9644481992؛ چاپ دوم 1382؛ چاپ سوم 1383؛ چاپ چهارم 1385؛ چاپ پنجم 1387؛ چاپ ششم 1392؛ چاپ هفتم 1395؛ شابک: 9789644481994؛
در 240 ص؛ موضوع: داستانهای نویسندگان انگلیسی قرن 20 م
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: سیلویا بجانیان؛ تهران، به نگار، 1370؛ در 358 ص؛
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: خجسته کیهان؛ تهران، نگاه، 1387؛ در 261 ص؛ شابک: 9789643514648؛ چاپ سوم 1392؛
به‌سوی فانوس دریایی رمانی است از ویرجینیا وولف که داستان خانواده رمزی و دیدار آنها از جزیره اسکای (آسمان) در اسکاتلند بین سال‌های 1910 میلادی تا 1920 میلادی را حکایت می‌کند. این اثر یکی از موفق‌ترین تجربه های ایشان در سبک جریان سیال ذهن است. داستان از سه بخش تشکیل شده است؛ بخش نخست که بیشترین حجم کتاب را هم در بر می‌گیرد، پنجره نام دارد. پنجره معانی مختلفی می‌تواند داشته باشد. شاید پنجره ای برای ما برای شناخت قهرمانان داستان، شاید پنجره ای برای قهرمانان داستان تا از آن به فانوس دریایی برسند و شاید خود داستان که با راوی‌های مختلفی و به عبارتی دیگر از پنجره های مختلفی روایت می‌شود، در این بخش، نویسنده داستان، یک روز خانواده رمزی را همراه با مهمانان آنان، از زبان خودشان روایت می‌کند. این روایت راویان مختلفی دارد و این یکی از برجسته ترین نکات رمان است که از زبان راوی‌های مختلف روایت می‌شود. زندگی تک تک شخصیت‌های داستان با تفصیلی باور نکردنی از زبان خودشان بیان می‌شود. زندگی و بیان همهٔ آنها در خانم رمزی به اشتراک می‌رسد که حلقهٔ پیوند تمامی قهرمانان داستان است. قسمت دوم کتاب: زمان می‌گذرد نام دارد، روایتی سریع از سرنوشت قهرمانان داستان طی ده سال آینده است و اینکه خانم رمزی می‌میرد، خانوادهٔ رمزی از هم می‌پاشد و دیگر اتفاقات کوچک و بزرگی که رخ می‌دهد. بخش سوم و پایانی داستان تحت عنوان: فانوس دریایی، برمیگردد به اینکه در غیاب خانم رمزی قهرمانان داستان دوباره به خانهٔ قدیمی برمیگردند، آقای رمزی و پسرهایش به فانوس دریایی می‌روند، لی لی بریسکو نقاشی اش را در حالتی که به شهود رسیده است کامل می‌کند و کارمایکل به شهرت زیادی در شعر دست می‌یابد. همهٔ آنها راه خویش را پیدا می‌کنند و به شناخت می‌رسند در واقع خانم رمزی که واسطهٔ شناخت آنها از زندگی بود به آرزویش می‌رسد. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
خانم و آقای رمزی، فضای رمان و سیالیت ذهن شخصیت‌ها مدام من را یاد این تابلوی ادوارد هاپر می‌انداخت. آدم‌هایی که در ظاهر چهره‌ای ندارند و سکوتی محض فاصله‌ی میان‌شان را پر کرده اما زیر پوسته‌ی خشک‌شان پر از حرف‌ها و صحبت‌ها و گفتگوهایی با خودشان است. کنش‌ها و یا عکس‌العمل‌های آنها نیست که داستان را می‌سازد و پیش می‌برد، ذهن و اغتشاش فکرهایشان است که خطوط رمان را از پس هم جلو می‌برد.
مشاهده لینک اصلی
این یک مشکل است، ویرجینای عزیز، آنها مانند چیزهایی هستند که بسیار خطی هستند، من می دانم که دندان های شما را می گیرند، اما مجبورید بپذیرید ممکن است داغ باشد، اما خیلی زیاد نیست که شما صفحات را در مورد باران در صفحات دوردست داشته باشید. مردم بریتانیا آنها را در مورد خانم DallowayIn مانند این بسیار نشانه راه نترس در عوض Orlando آنها ترجیح می دهند چیزی بیشتر blandoTheyd به جای رفتن به ravesThan باید به خواندن The WavesAnd هیچ کس آنها را خوانده سالها و سالها و yearsWell - من می دانم که آن فحشا اما این راه حل من است، زیرا این وحشت خوانده نشده بدتر از آنکه ناامید نشوید اگر یک رامزی به فانوس دریایی رفته باشد تا کمی از جنسیت داشته باشد و اگر یکی از جوانترها نتواند برخی از نکات جالبی که شما از واژگان خود استفاده کرد از بازدیدکنندگان و بازدیدکنندگان محروم شد و آنها متوجه شدند که چه چیزی فانوس دریایی به نمایش گذاشته شده است، در حال حاضر شما در حال خسته شدن در ترس و وحشت نیستید و هر چند شما هرگز نباید از طریق پروانه Stephanie MeyerStil l کتاب های شما می شود devoredDelightfully deflowered و هر چند هرگز milfWoolf تبدیل خواهد شد wilf
مشاهده لینک اصلی
من هرگز بیش از یک مجموعه 200 صفحه متصل با شادی و لذت بردن از من به عنوان به فانوس دریایی نیست. من می توانم بگویم بدون رزرو، این است که برخی از نکته باور نکردنی نوشتن همیشه در سراسر آمده است و من کاملا متعجب بود که چگونه Woolf آن را کشیده است. خیلی از این پروس از یک فیلم سورئالیست انتزاعی سرچشمه گرفته بود، از جمله وضوح و دقیق تصاویر آن بود. در یک لحظه خاص، وولف یک ایده را وارد ذهن شخصیت می کند که یک قطره جوهر است که در یک آبجو از آب پخش می شود. من چندین جمله جالب و علامت خنده ای را در میان حاشیه ای از کپی من گذاشتم. من هرگز چنین تصویری و ایده های عجیب و غریبی را تجربه نکرده ام که در اطراف کلمات صرفا یک رمان پیچیده است، که این همه باعث تحریک چنین هیجانی در من شده است، مثل اینکه برخی از جنبه های زیبا و خسته کننده از تجربیات انسانی بر روی کاغذ، که هرگز همانطور که در اینجا است. این کتاب از بین فلسفه، روانشناسی و داستان حقیقی که در چنین درهم آمیختن تفکر روایی و انسانی شخصی است، به عقب و جلو باز میگردد که ممکن است دشوار باشد که کسی فکر کند که چه چیزی است و چه اندیشههایی نتیجه آن است. این به ویژه در بخش باز کردن غالب است، زمانی که وولف فقط شما را به آبهای ناپایدار پروس خود هدایت می کند و تا زمانی که 45 صفحه در اختیار شما قرار ندهد، یک قایق زندگی را پرتاب می کند، اما عمدی است، زیرا کتاب با آگاهی در آن مشغول است بیشتر جسمی اگر در هر زمان، پروس روشن و واضح باشد، مطمئنا برای هرج و مرج در چند صفحه، نوبت به نوبت می رسد. توجه زیادی به نوروفیزهای فردی و نگرانی های بسیاری وجود دارد که اغلب آنها را فراتر از نگرانی های معمول روزمره خود می بینند. مناظر روشن و مضر است؛ صداها سیاهی هستند؛ و نشانه های عاطفی بین هر شخصیت، آنهایی که اغلب در تعاملات روزمره ظریف و ضمنی هستند، به گونه ای ظاهر می شوند که هر شخصیت دارای بخش های مساوی و منصفانه و دلهره آور است که باعث می شود تا هر ثانیه صبر کند. من در مورد افراد بسیار حساس فکر کردم؛ من از افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند فکر می کنم که شدت قریب به اتفاق از درک احساسات خود را دارند. من از همه کسانی که در معرض بمباران از جهان بیرونی قرار دارند، فکر می کنم که در اوج های غمانگیز و کمین های ویرانگر قرار دارد. برای بعضی ها، ممکن است به نظر برسد که وولف بیش از حد تجربه را تحسین می کند، اما آنچه او واقعا انجام می دهد شخصیت او را از طریق زندگی در شدید ترین و شدید قرار می دهد. زندگی شخصیت ها بسیار هیجان انگیز است و غوطه ور شدن در دنیای خود، فقط برای صفحات در یک زمان، شبیه گرفتن یک غول بزرگ از چیزهای خالص است، که در کل تعجب باور نکردنی است که تجربه ای آگاهانه است. من از جورج مانگوم شعر غم انگیز فکر کردم، چقدر عجیب و غریب است که هر چیزی را در نظر داشته باشم. به اندازه کافی خوشحال شدم که تا حالا خوانده ام \"Waves\" - یک کتاب کاملا مشابه در تم ها و تصاویرش \"در کلاس درس با یک استاد درخشان این به من اجازه داد تا به فانوس دریایی که من شاید نباید در غیر این صورت داشته باشم. اگر برای این چارچوب خواندن نبود، ممکن بود که کمی با بمباران شاعرانه بدون توقف نیز سر و کار داشته باشم. بنابراین، من خواهم گفت که تجربه قبلی من با وولف به شدت کمک کرده است. من هیچ شکی ندارم که هر کسی که این کتاب را برداشته باشد، با آن غرق می شود، اما بدون هیچ گونه پیش شرط خاص، می تواند یک کتاب باشد که در سراسر اتاق بی نظیر باشد. این می تواند سخت باشد این می تواند شایسته باشد. اما این بدون شک یکی از بهترین کتاب های این سال است. در طول زمان خود را به عنوان نویسنده، وولف به طور کامل در نظریه های علمی روز او سرمایه گذاری کرد. ظاهرا، بسیاری از نوشته های شخصی خود را که به شدت از تحقیقاتش در این منطقه سخن می گویند، و همه پیشرفت های علمی که در قرن بیست و یکم رخ داده است، زمانی که توسط چارلز داروین افسانه ای ساخته شد، وجود دارد. تمرکز Woolf به طور طبیعی بر روی انتخاب طبیعی نیست - \"اگر چه نفوذ آن در حال حاضر است\"، اما بر نظریه ها و نوشته های مربوط به ترمودینامیک. با وجودی که مفهوم دقیق ترمودینامیک در مورد دقیق ترمودینامیک صحبت می کند، برای خواندن وللف بسیار مهم است، ایده حفاظت از انرژی، علاوه بر این، این واقعیت که هرگز از دست نرفته است. این است که به طور مداوم بازیافت شده و تمام جهان ما یک نوسان دائمی گرما و ماده است، در حال حرکت به داخل و خارج از سیستم های مختلف از جمله از جمله او خیلی سیستم خاص به نام انسان است. اگر چه به نظر می رسد که تجربه ما از جهان به ما می گوید که ما یک واحد واحد جامد هستیم، همیشه در کنار احساس احساس کامل خود و هماهنگی که زندگی روزمره ماست، حقیقت نمی تواند بیشتر از آن باشد. وولف به نظر می رسید به طوری که این ایده به نظر می رسید که به نظر می رسید یک تجربه آگاهانه متمرکز بود، نوسان دائمی ماده، در سطح فیزیکی و افکار، نگرانی و بمباران های حساس در سطح تجربه ای بود. این ایده های جدید، اندیشه های قبلی درباره آگاهی ما از جهان را به عنوان راه مطلق برای حقیقت و واقعیت این جهان بی ثبات ساخت. بنابراین، در این تنش است که ...
مشاهده لینک اصلی
فانوس دریایی خارج از آن وجود دارد، چشم آن را در حال مبارزه با بی تفاوتی سرد است. ما می توانیم در مقابله با جزر و مد در تعقیب، اما آیا ما تا به حال به آن برسد؟ آیا حتی مهم است، و آیا حتی قابل دستیابی است؟ اگر ما فقط به این نقطه در افق نگاه کنیم، ما عشق را در اطرافمان از دست می دهیم، از دست دادن آن ها برای عشق و دوستی ما، از دست دادن صمیمانه های متولد شده در نزاع های اختصاص داده شده که ما را به سمت هدف می اندازند. مثل همه چیز، این سفر مهم است، نه مقصد. ناپیمایی می تواند زیبا باشد، به ویژه هنگامی که ما در حال غرق شدن درختان ما در برابر آن نیستیم و جایگاه ما را در یک جهان به مقصد متوقف می کنیم تا در فلش .... ...... â € ~â € | برای آن دانش نبود اما وحدت که مورد نظر بود، نه کتیبه های قرص، هیچ چیزی که می تواند در هر زبان ای که برای مردان شناخته شده است، باشد، اما خود صمیمیت است که دانش است. برای وارد شدن در صفحات Woolf از شاهکار 1927، به فانوس دریایی است که به طور ناگهانی به چشم انداز روشن و پروسس بی عیب و نقص می پردازد. نویسندگان چندگانه قادر به دستیابی به گستره وسیعی از احساسات و خستگی های انسانی نسبت به این رمان هستند، بجز اینکه این کار را فقط در 209pgs ارائه می دهد. جریان به موسیقی متنباز ارواح از امواج بر روی خط ساحلی، به فانوس دریایی شکاف زندگی و روابط انسانی در طنز نفس از طریق ذهن و قلب شخصیت های Woolf را بررسی می کند به عنوان آنها در تلاش برای تحت تاثیر قرار دادن یک دولت ثابت در درون همیشه در حال تغییر طولانی مدت است. خواندن وولف مانند خواندن یک شعر نثر ساده است. هر واژه یونانی از صفحه به عنوان هر جمله، غارهای عمیق قلب را نشان می دهد. او تم ها خود را از طریق تصاویر و استعاره های دقیق انتخاب شده و یا به طور مداوم با اشاره به گذر از تم های زمان از طریق استعاره از پارچه های سرکش و مبلمان پیری و تمرکز بر روی محیط جزیره از طریق توصیف هایی از قبیل موج امواج از ناامیدی اشاره می کند. مفهوم هر شخص به عنوان یک جزیره نقش مهمی در رمان دارد. امواج به طور مداوم در ساحل سقوط بسیار شبیه برخورد شخصیت ها به عنوان آنها در تعامل و تلاش برای درک یکدیگر. این تکرارهای ایده ها و نمادها از طریق این رمان به عنوان یک روش تقویت آنها استفاده می شود. به طور مشابه، شخصیت ها اغلب اعتقادات خود را همانند یک مونتره تکرار می کنند تا به خودشان اطمینان حاصل کنند که چه کسی هستند. وولف به طور موثر از شیوه جریان آگاهی خود برای گفتن به داستان او استفاده می کند و هر شخصیت را بررسی می کند و منافع و احساسات یکدیگر را بررسی می کند به دست آوردن یک تصویر زیبا و زیبا از شرایط انسانی به دست می آید. بر خلاف روش جریان آگاهی که توسط دیگران از جمله جیمز جویس یا ویلیام فاکنر استفاده می شود، وولف یک سبک پروس مداوم را حفظ می کند، بیشتر تماشاگر کارهای درونی هر شخصیت است، به جای جوشیدن با آگاهی و نوشتن در کلمات خود . در حالی که ممکن است بعضی از اینها به نظر بعضی از آنها برسد، به نظر می رسد که ساختار این رمان بسیار مفید است، مثلا اجازه می دهد Woolf به صورت یکپارچه از شخصیت به شخصیت منتقل شود. این همچنین در رابطه با \"تمایل به جزیره\" بود، زیرا ما فقط از منظر نویسنده توانستیم آن را مشاهده کنیم و هرگز واقعا با شخصیت ارتباط برقرار نکردیم، و خواننده را به عنوان موجی دیگر که بر روی خط ساحلی آگاهی آنها سقوط کرد، رها کرد. در این رمان، لیلی بیش از قدرت روایت می کند که چه کسی فکر می کند که یک شخص به عنوان یک روش درک آنها است، فکر می کند: «این صحنه را در مورد آنها تشکیل می دهد، همان چیزی است که ما آن را\" دانش \"می دانیم،\" ذهن \" از آن ها، «از آنها پول می گیرند!» چندین لحظات متافیزیکی مانند این در رمان وجود دارد که طرز انتخاب سبک های Woolf را توجیه می کنند. تصمیم والول برای حفظ یک روایت دائمی باعث می شود کتاب \"چشم انداز\" به جای \"دیدگاه\" از بین نرود. تعامل انسان، اصل این رمان است و همچنین یکی از پیام های غم انگیز آن است. این شخصیت ها روزانه در تعامل هستند و تحت نظارت دائمی یکدیگر قرار دارند، اما هرگز امیدشان را نداشته باشند. â € ~ او هرگز او را نمی دانم. او هرگز او را نمی شناخت. او فکر کرد که روابط انسانی بسیار شبیه به آن بود، و بدترین بین مردان و زنان بود. همه آنها سعی می کنند برداشت های خود را بر یکدیگر تحمیل کنند، اما در پایان روز، تنها با چشم انداز و دیدگاه دیگران، به جای وحدت و آگاهی از آنچه که معاصرانشان واقعا در آن قرار دارند، و چگونگی انگیزش اقداماتشان، تنها باقی می مانند. آنها برای همیشه از این واقعیت جدا می شوند که روح نمی تواند هرگز فراموش کند و تبدیل به یکی شود. تراژدی واقعی این است که این شخصیت ها، در حالی که مایل به درک و درک بیشتر هستند، اغلب از طریق تلاش های خود برای رسیدن به روح دیگر، به یکدیگر آسیب نمی رسانند، اغلب به دلیل ترس و ناامیدی. آقای رمزی، در حالی که به شدت نیازمند ستایش و امنیت است، خانواده اش را از طریق نیازهایش در طول بازو نگه می دارد، در حالی که آنها را تحقیر می کند و می خواهند او را ترک کنند: اگر کتابی بهتر از آن که ازدواج نکرده باشد، کتاب های بهتر نوشته است. این شخصیت ها به عنوان یک زندگی به ...
مشاهده لینک اصلی
چندین تعصب که ما از طریق زندگی انجام می دهیم، حتی زمانی که فکر می کنیم خودمان ناتوانی در تعصب است. از اینکه ویرجینیا وولف را برای مدت زمان طولانی خواند، اجتناب کردم و به او و دوستان برجسته ی بلومزبری خود از نخبگان فکری و اعتقاد دارم که به نوعی ماهیت تمدن (EM Forster از این تحریم خوشبختانه فرار کرد.) وقتی که من با چارلز تانسلی آشنا شدم، آشنایی دانشجویان کلاس کارآمدی که نمی توانستند در سبک زندگی شلوغ Ramseys در صفحات اولیه فانوس دریایی، من بلافاصله با خودم هماهنگ شدم چارلز، من فکر کردم، من نمی توانستم با Ramseys هم مناسب باشد. اما به زودی، مانند Tansley، من تحت سر و صدا از خانم رامزی زیبا، و تحت طلسم نوشته Woolf است که به طوری که منحصر به فرد و نوآورانه است که من هیجان زده می شود تا نهایتا آن را کشف کردم. من این کتاب را برداشتم چون ادعا کردم که وولف پس از پایان دادن به اولیس احساس می کرد که می تواند در یک چهارم مقدار صفحات بهتر عمل کند. از آنجایی که من خودم به تازگی به اتمام رسید، من درباره چالشی بی نظیر Woolf فریاد زدم. من انتظار داشتم که خودم را به خواندن افکار قطعی شخصیتهایم بسپارم، عمیقا عادی یا متاسفانه بسته به خلق و خو، مبهم، همانطور که در Ulysses. اما نه، وولف از چنین طبیعت گرایانه اجتناب می کند، با اصلاح گفتمان شخصیت هایش به احکام فوق العاده تصحیح شده و زیبا. این ارزیابی زیبایی بیش از حقیقت، محتوای بیش از محتوای است، قطعا کار خواننده را بسیار آسان تر از Ulysses می کند، اگر کمتر به چالش کشیده شود، و ساختار فوق العاده این رمان را بیشتر واضح می کند. دو بخش متمایز وجود دارد که هر دو در سفر به فانوس متمرکز هستند و از طریق یک بخش کوتاهتر، یک نوع راهرو سالها، جدا از هم هستند و به ما نشان میدهند که فروپاشی طبیعت و زمان بر روی همه چیز و همه کارها. من این ساختار متقارن را واقعا رضایت دادم، زیرا دو بخش طولانی به روش های مختلف یکدیگر را نشان می دهند و در عین حال ناگزیر بسیار متفاوت هستند که با زمان خود جدا می شوند. با توجه به شباهت به اویلس، وولف با کلمه \"ایزای\" شروع می شود و در آخرین جمله تکرار می شود، اما بر خلاف جویس، وولف روز کامل را تنها در سه ماهه آخر نزول نمی کند از یک روز؛ او در سه ماهه اول روز متفاوت در بخش آخر سخن می گوید. در حالی که وولف از چالش جریان هوشیاری در نوشتن به نفع گزارش افكار شخصیتش اجتناب می كند، او این افكار را با عملكرد عالی ادغام می كند؛ خواننده به سرعت به سبک و همچنین به تغییرات زمان مکرر و به تغییرات گاه به گاه در نقطه نظر را تنظیم می کند. و در حالی که من ارزش واقعی رئالیسم قریب الوقوعی که در زمان اویلس یافت می شود، حقیقت زیادی نیز در شکل زیبای رمان وولف وجود دارد: بازتاب های ارزشمندی در مورد چالش های روابط، به ویژه در مورد شوهران و همسران و والدین و کودکان؛ تفسیر جالبی در هنر و ادبیات، شعر و فلسفه وجود دارد؛ و افکار بسیار و بسیار زیبا در مورد مرگ و مرگ وجود دارد. این کتاب برای مدت زمان طولانی با من باقی خواهد ماند. نقد و بررسی: اوت 2012. ویرایش: می 2015: عصاره ها فقط در کتاب خاطرات نویسندگان آمده است که افکار وولف را در مورد نوشتن به فانوس دریایی توصیف می کند: 1926: این به اندازه کافی کوتاه خواهد بود؛ به شخصیت پدران انجام شده در آن کامل است. و مادران؛ و St Ives؛ و دوران کودکی؛ و همه موارد معمولی که من سعی می کنم - زندگی، مرگ، و غیره. اما مرکز شخصیت پدر است، نشسته در یک قایق، می گوید: ما به تنهایی گم شدیم، در حالی که او یک ماهی خاویار می فروشد .... دریا همه چیز از طریق آن شنیده می شود ... اما این موضوع ممکن است احساساتی باشد؛ پدر و مادر و کودک در باغ؛ مرگ؛ بادبان به فانوس دریایی من فکر می کنم هر چند که زمانی که من شروع به آن من آن را در همه انواع از غنی سازی؛ ضخیم شدن آن؛ آن را شاخه ها - ریشه هایی که من درک نمی کنم. این ممکن است شامل تمام شخصیت های جوشانده شود؛ و دوران کودکی؛ و سپس این چیز غیر شخصی است که من به جرات انجام توسط دوستان من، پرواز زمان و شکست در نتیجه از اتحاد در طراحی من. این قسمت (من این کتاب را در سه قسمت ذکر میکنم: 1. در پنجره اتاق نشیمن؛ 2. هفت سال گذشت؛ 3. سفر) بسیار منحصر به من است .... من اکنون نوشتم به سرعت و به همان اندازه آزادانه تمام زندگی ام را نوشته ام ..؛ من فکر می کنم این اثبات این است که من در مسیر درست بودم؛ و اینکه چه میوه ای در روح من آویزان است، باید به آنجا برسد .... دیروز من اولین بخش را تمام کردم و امروز شروع به کار دوم میکنم. من نمی توانم آن را بیابم - در اینجا قطعی ترین نوشتار انتزاعی نوشتن است - من باید خانه خالی، شخصیت های مردمی، گذر زمان، همه ی بی چهره و بی نظیری را با هیچ چیز به چسبیده ای بدهم؛ من به آن عجله خواهم کرد و یک بار از دو صفحه پراکنده می شوم ... مشکل این است که چگونه لیلی و آقای رو با هم ترکیب کرده و ترکیبی از منافع را در انتها ایجاد کنند. من در مورد ایده های مختلف درباره ی آن صحبت می کنم. آخرین فصل که فردا شروع می کنم در قایق است؛ من قصد داشتم با R صعود کنم به سنگ. اگر چنین است، چه می شود از لیلی و او ...
مشاهده لینک اصلی
ویرجینیا وولف در اینجا به احتمال زیاد بهترین توصیفی از روش نوشتن خود را به ما می دهد، مخصوصا برای این رمان و «امواج» - «زیبا و روشن» باید بر روی سطح، پرتو و خیره کننده باشد، یک رنگ ذوب شدن به دیگری مانند رنگ در یک بال پروانه؛ اما زیر پارچه باید همراه با پیچ و مهره آهن باشد. این چیزی بود که شما می توانید با نفس خود رفع کنید؛ و چیزی که شما نمیتوانید با یک تیم از اسبها کنار بگذارید. شاید اولین چیزی که در مورد فانوس دریایی میگوید این است که یک تصویر کاملا درخشان از یک خانه تعطیلاتی در کنار ساحلی است، به ویژه از طریق چشم کودکان. این خاطراتی به یاد آوردن خاطراتی از خواب در یک اتاق که در آن صدای امواج از طریق پنجره در شب به وقوع پیوسته بود، به آرامی به زندگی نشان داد. هر لحظه در فانوس دریایی یک لحظه مشخص است، لحظه ای که هویت جعلی است، حافظه ساخته شده است، دانش جمع آوری شده است؛ هر لحظه یک روح خود را ایجاد می کند که از زمان های مختلف زنده ماند. خانه تعطیلات ساحلی یکی از بنیادهای تاریخی محسوب می شود که برای همه باستان شناسان در همه ما، Mycenae ما، تروی ما، جایی که ما می توانیم از ابتدای هویت ردیابی کنیم. در سطح به فانوس دریایی در مورد دو سفر به یک فانوس دریایی، یک نفر قطع شد، دیگر متوجه شدم. در بین جنگ جهانی اول اتفاق می افتد و ما از عصر ویکتوریا به ادواردین عبور می کنیم. لیلی بریسکو، نقاش، رمان اصلی است. این که او رمان را آزاد خواهد کرد. درست همانطور که امواج یک اصلاحی کامل از شکل بیوگرافی است، به فانوس یک اصلاحات کامل از فرم زندگینامه است. اگر چه ویرجینیا در هیچ معنایی معنایی از آن نیست که از آن به فانوس دریایی برسد. آقای و خانم رامزی به وضوح پرتره پدر و مادرش هستند - و پرتره های زندگی پر جنب و جوش آنها. لیلی بریسکو دخترش در رمان نیست، اما اساسا، از طریق لیلی، آنچه در مورد خواندن در مورد آن، سفر ویرجینیا وولف از دختر جوان ویکتوریا به زن خلاق ادواردیه است. این احتمالا بهترین کتاب در مورد آزادی زنان است. در مورد اهمیت فانوس بسیار نوشته شده است. اساسا، نور آن، که از شباهت دیده می شود، حضور جادویی است؛ به زودی در نور روز نزدیک به نظر می رسد، این یک چیز جالب و بدون تعجب است. به همین ترتیب نور سبز مانند Gatsbyâ € ™ ثانیه است. اما در حالی که فیتزجرالد تصمیم گرفت که این نور را به عنوان اساسا خیالی، با وجود اتهام الهام بخش بالا، به تصویر بکشد، شاید این نور را به عنوان نمایشی از این لحظات حساس افزایش دهد یا «لحظات وجود»، همانطور که او نامیده بود، زمانی که برای یک لحظه ای گذرا، ما یک شمع را به تاریکی می اندازیم و چشم انداز چشم انداز را از طریق درک، یکپارچگی، اهمیت پایدار به دست می آوریم. به عنوان یک پاور پوینت باید دید که خلاصه ای از این رمان چطور به نظر می رسد. لیلی تمام رمان را صرف می کند تا به درستی کارهایی که آقای و خانم رمزی انجام می دهند، کار کند. نویسنده خلاصه چنین دشواری ندارد - آنها هر دو با دو جمله ای نوشته میشوند - «عجیب و غریب اما پوچ» و «سینا و مادر». پس از آن ما گفتیم: «زمانیکه زمان خود را از طریق زندگی خود می گذرانیم، رامزای به تنهایی و به طور همزمان بزرگترین چالش های انسانی و بزرگترین پیروزی آن - توانایی انسان برای تغییر است.» خانم رامزی هر چند زنده است برای یک روز در این رمان، بنابراین مطمئن نیستم که چطور با چالش تغییری مواجه شده و آقای رامزی به سختی تغییر می کند. لیلی، مهمترین شخصیت این رمان، حتی اشاره ای به آن نمی کند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب به سوی فانوس دریایی
خرید کتاب به سوی فانوس دریایی
جستجوی کتاب به سوی فانوس دریایی در گودریدز
To the Lighthouse is a 1927 novel by Virginia Woolf. The novel centres on the Ramsays and their visits to the Isle of Skye in Scotland between 1910 and 1920.
Part I: The Window, Part II: Time Passes, Part III: The Lighthouse
تاریخ نخستین خوانش: ماه مارس سال 2004 میلادی
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: صالح حسینی؛ تهران، نیلوفر، 1370؛ در 237 ص؛ شابک: 9644481992؛ چاپ دوم 1382؛ چاپ سوم 1383؛ چاپ چهارم 1385؛ چاپ پنجم 1387؛ چاپ ششم 1392؛ چاپ هفتم 1395؛ شابک: 9789644481994؛
در 240 ص؛ موضوع: داستانهای نویسندگان انگلیسی قرن 20 م
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: سیلویا بجانیان؛ تهران، به نگار، 1370؛ در 358 ص؛
عنوان: به سوی فانوس دریایی؛ نویسنده: ویرجینیا وولف؛ مترجم: خجسته کیهان؛ تهران، نگاه، 1387؛ در 261 ص؛ شابک: 9789643514648؛ چاپ سوم 1392؛
به‌سوی فانوس دریایی رمانی است از ویرجینیا وولف که داستان خانواده رمزی و دیدار آنها از جزیره اسکای (آسمان) در اسکاتلند بین سال‌های 1910 میلادی تا 1920 میلادی را حکایت می‌کند. این اثر یکی از موفق‌ترین تجربه های ایشان در سبک جریان سیال ذهن است. داستان از سه بخش تشکیل شده است؛ بخش نخست که بیشترین حجم کتاب را هم در بر می‌گیرد، پنجره نام دارد. پنجره معانی مختلفی می‌تواند داشته باشد. شاید پنجره ای برای ما برای شناخت قهرمانان داستان، شاید پنجره ای برای قهرمانان داستان تا از آن به فانوس دریایی برسند و شاید خود داستان که با راوی‌های مختلفی و به عبارتی دیگر از پنجره های مختلفی روایت می‌شود، در این بخش، نویسنده داستان، یک روز خانواده رمزی را همراه با مهمانان آنان، از زبان خودشان روایت می‌کند. این روایت راویان مختلفی دارد و این یکی از برجسته ترین نکات رمان است که از زبان راوی‌های مختلف روایت می‌شود. زندگی تک تک شخصیت‌های داستان با تفصیلی باور نکردنی از زبان خودشان بیان می‌شود. زندگی و بیان همهٔ آنها در خانم رمزی به اشتراک می‌رسد که حلقهٔ پیوند تمامی قهرمانان داستان است. قسمت دوم کتاب: زمان می‌گذرد نام دارد، روایتی سریع از سرنوشت قهرمانان داستان طی ده سال آینده است و اینکه خانم رمزی می‌میرد، خانوادهٔ رمزی از هم می‌پاشد و دیگر اتفاقات کوچک و بزرگی که رخ می‌دهد. بخش سوم و پایانی داستان تحت عنوان: فانوس دریایی، برمیگردد به اینکه در غیاب خانم رمزی قهرمانان داستان دوباره به خانهٔ قدیمی برمیگردند، آقای رمزی و پسرهایش به فانوس دریایی می‌روند، لی لی بریسکو نقاشی اش را در حالتی که به شهود رسیده است کامل می‌کند و کارمایکل به شهرت زیادی در شعر دست می‌یابد. همهٔ آنها راه خویش را پیدا می‌کنند و به شناخت می‌رسند در واقع خانم رمزی که واسطهٔ شناخت آنها از زندگی بود به آرزویش می‌رسد. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
خانم و آقای رمزی، فضای رمان و سیالیت ذهن شخصیت‌ها مدام من را یاد این تابلوی ادوارد هاپر می‌انداخت. آدم‌هایی که در ظاهر چهره‌ای ندارند و سکوتی محض فاصله‌ی میان‌شان را پر کرده اما زیر پوسته‌ی خشک‌شان پر از حرف‌ها و صحبت‌ها و گفتگوهایی با خودشان است. کنش‌ها و یا عکس‌العمل‌های آنها نیست که داستان را می‌سازد و پیش می‌برد، ذهن و اغتشاش فکرهایشان است که خطوط رمان را از پس هم جلو می‌برد.
مشاهده لینک اصلی
این یک مشکل است، ویرجینای عزیز، آنها مانند چیزهایی هستند که بسیار خطی هستند، من می دانم که دندان های شما را می گیرند، اما مجبورید بپذیرید ممکن است داغ باشد، اما خیلی زیاد نیست که شما صفحات را در مورد باران در صفحات دوردست داشته باشید. مردم بریتانیا آنها را در مورد خانم DallowayIn مانند این بسیار نشانه راه نترس در عوض Orlando آنها ترجیح می دهند چیزی بیشتر blandoTheyd به جای رفتن به ravesThan باید به خواندن The WavesAnd هیچ کس آنها را خوانده سالها و سالها و yearsWell - من می دانم که آن فحشا اما این راه حل من است، زیرا این وحشت خوانده نشده بدتر از آنکه ناامید نشوید اگر یک رامزی به فانوس دریایی رفته باشد تا کمی از جنسیت داشته باشد و اگر یکی از جوانترها نتواند برخی از نکات جالبی که شما از واژگان خود استفاده کرد از بازدیدکنندگان و بازدیدکنندگان محروم شد و آنها متوجه شدند که چه چیزی فانوس دریایی به نمایش گذاشته شده است، در حال حاضر شما در حال خسته شدن در ترس و وحشت نیستید و هر چند شما هرگز نباید از طریق پروانه Stephanie MeyerStil l کتاب های شما می شود devoredDelightfully deflowered و هر چند هرگز milfWoolf تبدیل خواهد شد wilf
مشاهده لینک اصلی
من هرگز بیش از یک مجموعه 200 صفحه متصل با شادی و لذت بردن از من به عنوان به فانوس دریایی نیست. من می توانم بگویم بدون رزرو، این است که برخی از نکته باور نکردنی نوشتن همیشه در سراسر آمده است و من کاملا متعجب بود که چگونه Woolf آن را کشیده است. خیلی از این پروس از یک فیلم سورئالیست انتزاعی سرچشمه گرفته بود، از جمله وضوح و دقیق تصاویر آن بود. در یک لحظه خاص، وولف یک ایده را وارد ذهن شخصیت می کند که یک قطره جوهر است که در یک آبجو از آب پخش می شود. من چندین جمله جالب و علامت خنده ای را در میان حاشیه ای از کپی من گذاشتم. من هرگز چنین تصویری و ایده های عجیب و غریبی را تجربه نکرده ام که در اطراف کلمات صرفا یک رمان پیچیده است، که این همه باعث تحریک چنین هیجانی در من شده است، مثل اینکه برخی از جنبه های زیبا و خسته کننده از تجربیات انسانی بر روی کاغذ، که هرگز همانطور که در اینجا است. این کتاب از بین فلسفه، روانشناسی و داستان حقیقی که در چنین درهم آمیختن تفکر روایی و انسانی شخصی است، به عقب و جلو باز میگردد که ممکن است دشوار باشد که کسی فکر کند که چه چیزی است و چه اندیشههایی نتیجه آن است. این به ویژه در بخش باز کردن غالب است، زمانی که وولف فقط شما را به آبهای ناپایدار پروس خود هدایت می کند و تا زمانی که 45 صفحه در اختیار شما قرار ندهد، یک قایق زندگی را پرتاب می کند، اما عمدی است، زیرا کتاب با آگاهی در آن مشغول است بیشتر جسمی اگر در هر زمان، پروس روشن و واضح باشد، مطمئنا برای هرج و مرج در چند صفحه، نوبت به نوبت می رسد. توجه زیادی به نوروفیزهای فردی و نگرانی های بسیاری وجود دارد که اغلب آنها را فراتر از نگرانی های معمول روزمره خود می بینند. مناظر روشن و مضر است؛ صداها سیاهی هستند؛ و نشانه های عاطفی بین هر شخصیت، آنهایی که اغلب در تعاملات روزمره ظریف و ضمنی هستند، به گونه ای ظاهر می شوند که هر شخصیت دارای بخش های مساوی و منصفانه و دلهره آور است که باعث می شود تا هر ثانیه صبر کند. من در مورد افراد بسیار حساس فکر کردم؛ من از افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند فکر می کنم که شدت قریب به اتفاق از درک احساسات خود را دارند. من از همه کسانی که در معرض بمباران از جهان بیرونی قرار دارند، فکر می کنم که در اوج های غمانگیز و کمین های ویرانگر قرار دارد. برای بعضی ها، ممکن است به نظر برسد که وولف بیش از حد تجربه را تحسین می کند، اما آنچه او واقعا انجام می دهد شخصیت او را از طریق زندگی در شدید ترین و شدید قرار می دهد. زندگی شخصیت ها بسیار هیجان انگیز است و غوطه ور شدن در دنیای خود، فقط برای صفحات در یک زمان، شبیه گرفتن یک غول بزرگ از چیزهای خالص است، که در کل تعجب باور نکردنی است که تجربه ای آگاهانه است. من از جورج مانگوم شعر غم انگیز فکر کردم، چقدر عجیب و غریب است که هر چیزی را در نظر داشته باشم. به اندازه کافی خوشحال شدم که تا حالا خوانده ام \"Waves\" - یک کتاب کاملا مشابه در تم ها و تصاویرش \"در کلاس درس با یک استاد درخشان این به من اجازه داد تا به فانوس دریایی که من شاید نباید در غیر این صورت داشته باشم. اگر برای این چارچوب خواندن نبود، ممکن بود که کمی با بمباران شاعرانه بدون توقف نیز سر و کار داشته باشم. بنابراین، من خواهم گفت که تجربه قبلی من با وولف به شدت کمک کرده است. من هیچ شکی ندارم که هر کسی که این کتاب را برداشته باشد، با آن غرق می شود، اما بدون هیچ گونه پیش شرط خاص، می تواند یک کتاب باشد که در سراسر اتاق بی نظیر باشد. این می تواند سخت باشد این می تواند شایسته باشد. اما این بدون شک یکی از بهترین کتاب های این سال است. در طول زمان خود را به عنوان نویسنده، وولف به طور کامل در نظریه های علمی روز او سرمایه گذاری کرد. ظاهرا، بسیاری از نوشته های شخصی خود را که به شدت از تحقیقاتش در این منطقه سخن می گویند، و همه پیشرفت های علمی که در قرن بیست و یکم رخ داده است، زمانی که توسط چارلز داروین افسانه ای ساخته شد، وجود دارد. تمرکز Woolf به طور طبیعی بر روی انتخاب طبیعی نیست - \"اگر چه نفوذ آن در حال حاضر است\"، اما بر نظریه ها و نوشته های مربوط به ترمودینامیک. با وجودی که مفهوم دقیق ترمودینامیک در مورد دقیق ترمودینامیک صحبت می کند، برای خواندن وللف بسیار مهم است، ایده حفاظت از انرژی، علاوه بر این، این واقعیت که هرگز از دست نرفته است. این است که به طور مداوم بازیافت شده و تمام جهان ما یک نوسان دائمی گرما و ماده است، در حال حرکت به داخل و خارج از سیستم های مختلف از جمله از جمله او خیلی سیستم خاص به نام انسان است. اگر چه به نظر می رسد که تجربه ما از جهان به ما می گوید که ما یک واحد واحد جامد هستیم، همیشه در کنار احساس احساس کامل خود و هماهنگی که زندگی روزمره ماست، حقیقت نمی تواند بیشتر از آن باشد. وولف به نظر می رسید به طوری که این ایده به نظر می رسید که به نظر می رسید یک تجربه آگاهانه متمرکز بود، نوسان دائمی ماده، در سطح فیزیکی و افکار، نگرانی و بمباران های حساس در سطح تجربه ای بود. این ایده های جدید، اندیشه های قبلی درباره آگاهی ما از جهان را به عنوان راه مطلق برای حقیقت و واقعیت این جهان بی ثبات ساخت. بنابراین، در این تنش است که ...
مشاهده لینک اصلی
فانوس دریایی خارج از آن وجود دارد، چشم آن را در حال مبارزه با بی تفاوتی سرد است. ما می توانیم در مقابله با جزر و مد در تعقیب، اما آیا ما تا به حال به آن برسد؟ آیا حتی مهم است، و آیا حتی قابل دستیابی است؟ اگر ما فقط به این نقطه در افق نگاه کنیم، ما عشق را در اطرافمان از دست می دهیم، از دست دادن آن ها برای عشق و دوستی ما، از دست دادن صمیمانه های متولد شده در نزاع های اختصاص داده شده که ما را به سمت هدف می اندازند. مثل همه چیز، این سفر مهم است، نه مقصد. ناپیمایی می تواند زیبا باشد، به ویژه هنگامی که ما در حال غرق شدن درختان ما در برابر آن نیستیم و جایگاه ما را در یک جهان به مقصد متوقف می کنیم تا در فلش .... ...... â € ~â € | برای آن دانش نبود اما وحدت که مورد نظر بود، نه کتیبه های قرص، هیچ چیزی که می تواند در هر زبان ای که برای مردان شناخته شده است، باشد، اما خود صمیمیت است که دانش است. برای وارد شدن در صفحات Woolf از شاهکار 1927، به فانوس دریایی است که به طور ناگهانی به چشم انداز روشن و پروسس بی عیب و نقص می پردازد. نویسندگان چندگانه قادر به دستیابی به گستره وسیعی از احساسات و خستگی های انسانی نسبت به این رمان هستند، بجز اینکه این کار را فقط در 209pgs ارائه می دهد. جریان به موسیقی متنباز ارواح از امواج بر روی خط ساحلی، به فانوس دریایی شکاف زندگی و روابط انسانی در طنز نفس از طریق ذهن و قلب شخصیت های Woolf را بررسی می کند به عنوان آنها در تلاش برای تحت تاثیر قرار دادن یک دولت ثابت در درون همیشه در حال تغییر طولانی مدت است. خواندن وولف مانند خواندن یک شعر نثر ساده است. هر واژه یونانی از صفحه به عنوان هر جمله، غارهای عمیق قلب را نشان می دهد. او تم ها خود را از طریق تصاویر و استعاره های دقیق انتخاب شده و یا به طور مداوم با اشاره به گذر از تم های زمان از طریق استعاره از پارچه های سرکش و مبلمان پیری و تمرکز بر روی محیط جزیره از طریق توصیف هایی از قبیل موج امواج از ناامیدی اشاره می کند. مفهوم هر شخص به عنوان یک جزیره نقش مهمی در رمان دارد. امواج به طور مداوم در ساحل سقوط بسیار شبیه برخورد شخصیت ها به عنوان آنها در تعامل و تلاش برای درک یکدیگر. این تکرارهای ایده ها و نمادها از طریق این رمان به عنوان یک روش تقویت آنها استفاده می شود. به طور مشابه، شخصیت ها اغلب اعتقادات خود را همانند یک مونتره تکرار می کنند تا به خودشان اطمینان حاصل کنند که چه کسی هستند. وولف به طور موثر از شیوه جریان آگاهی خود برای گفتن به داستان او استفاده می کند و هر شخصیت را بررسی می کند و منافع و احساسات یکدیگر را بررسی می کند به دست آوردن یک تصویر زیبا و زیبا از شرایط انسانی به دست می آید. بر خلاف روش جریان آگاهی که توسط دیگران از جمله جیمز جویس یا ویلیام فاکنر استفاده می شود، وولف یک سبک پروس مداوم را حفظ می کند، بیشتر تماشاگر کارهای درونی هر شخصیت است، به جای جوشیدن با آگاهی و نوشتن در کلمات خود . در حالی که ممکن است بعضی از اینها به نظر بعضی از آنها برسد، به نظر می رسد که ساختار این رمان بسیار مفید است، مثلا اجازه می دهد Woolf به صورت یکپارچه از شخصیت به شخصیت منتقل شود. این همچنین در رابطه با \"تمایل به جزیره\" بود، زیرا ما فقط از منظر نویسنده توانستیم آن را مشاهده کنیم و هرگز واقعا با شخصیت ارتباط برقرار نکردیم، و خواننده را به عنوان موجی دیگر که بر روی خط ساحلی آگاهی آنها سقوط کرد، رها کرد. در این رمان، لیلی بیش از قدرت روایت می کند که چه کسی فکر می کند که یک شخص به عنوان یک روش درک آنها است، فکر می کند: «این صحنه را در مورد آنها تشکیل می دهد، همان چیزی است که ما آن را\" دانش \"می دانیم،\" ذهن \" از آن ها، «از آنها پول می گیرند!» چندین لحظات متافیزیکی مانند این در رمان وجود دارد که طرز انتخاب سبک های Woolf را توجیه می کنند. تصمیم والول برای حفظ یک روایت دائمی باعث می شود کتاب \"چشم انداز\" به جای \"دیدگاه\" از بین نرود. تعامل انسان، اصل این رمان است و همچنین یکی از پیام های غم انگیز آن است. این شخصیت ها روزانه در تعامل هستند و تحت نظارت دائمی یکدیگر قرار دارند، اما هرگز امیدشان را نداشته باشند. â € ~ او هرگز او را نمی دانم. او هرگز او را نمی شناخت. او فکر کرد که روابط انسانی بسیار شبیه به آن بود، و بدترین بین مردان و زنان بود. همه آنها سعی می کنند برداشت های خود را بر یکدیگر تحمیل کنند، اما در پایان روز، تنها با چشم انداز و دیدگاه دیگران، به جای وحدت و آگاهی از آنچه که معاصرانشان واقعا در آن قرار دارند، و چگونگی انگیزش اقداماتشان، تنها باقی می مانند. آنها برای همیشه از این واقعیت جدا می شوند که روح نمی تواند هرگز فراموش کند و تبدیل به یکی شود. تراژدی واقعی این است که این شخصیت ها، در حالی که مایل به درک و درک بیشتر هستند، اغلب از طریق تلاش های خود برای رسیدن به روح دیگر، به یکدیگر آسیب نمی رسانند، اغلب به دلیل ترس و ناامیدی. آقای رمزی، در حالی که به شدت نیازمند ستایش و امنیت است، خانواده اش را از طریق نیازهایش در طول بازو نگه می دارد، در حالی که آنها را تحقیر می کند و می خواهند او را ترک کنند: اگر کتابی بهتر از آن که ازدواج نکرده باشد، کتاب های بهتر نوشته است. این شخصیت ها به عنوان یک زندگی به ...
مشاهده لینک اصلی
چندین تعصب که ما از طریق زندگی انجام می دهیم، حتی زمانی که فکر می کنیم خودمان ناتوانی در تعصب است. از اینکه ویرجینیا وولف را برای مدت زمان طولانی خواند، اجتناب کردم و به او و دوستان برجسته ی بلومزبری خود از نخبگان فکری و اعتقاد دارم که به نوعی ماهیت تمدن (EM Forster از این تحریم خوشبختانه فرار کرد.) وقتی که من با چارلز تانسلی آشنا شدم، آشنایی دانشجویان کلاس کارآمدی که نمی توانستند در سبک زندگی شلوغ Ramseys در صفحات اولیه فانوس دریایی، من بلافاصله با خودم هماهنگ شدم چارلز، من فکر کردم، من نمی توانستم با Ramseys هم مناسب باشد. اما به زودی، مانند Tansley، من تحت سر و صدا از خانم رامزی زیبا، و تحت طلسم نوشته Woolf است که به طوری که منحصر به فرد و نوآورانه است که من هیجان زده می شود تا نهایتا آن را کشف کردم. من این کتاب را برداشتم چون ادعا کردم که وولف پس از پایان دادن به اولیس احساس می کرد که می تواند در یک چهارم مقدار صفحات بهتر عمل کند. از آنجایی که من خودم به تازگی به اتمام رسید، من درباره چالشی بی نظیر Woolf فریاد زدم. من انتظار داشتم که خودم را به خواندن افکار قطعی شخصیتهایم بسپارم، عمیقا عادی یا متاسفانه بسته به خلق و خو، مبهم، همانطور که در Ulysses. اما نه، وولف از چنین طبیعت گرایانه اجتناب می کند، با اصلاح گفتمان شخصیت هایش به احکام فوق العاده تصحیح شده و زیبا. این ارزیابی زیبایی بیش از حقیقت، محتوای بیش از محتوای است، قطعا کار خواننده را بسیار آسان تر از Ulysses می کند، اگر کمتر به چالش کشیده شود، و ساختار فوق العاده این رمان را بیشتر واضح می کند. دو بخش متمایز وجود دارد که هر دو در سفر به فانوس متمرکز هستند و از طریق یک بخش کوتاهتر، یک نوع راهرو سالها، جدا از هم هستند و به ما نشان میدهند که فروپاشی طبیعت و زمان بر روی همه چیز و همه کارها. من این ساختار متقارن را واقعا رضایت دادم، زیرا دو بخش طولانی به روش های مختلف یکدیگر را نشان می دهند و در عین حال ناگزیر بسیار متفاوت هستند که با زمان خود جدا می شوند. با توجه به شباهت به اویلس، وولف با کلمه \"ایزای\" شروع می شود و در آخرین جمله تکرار می شود، اما بر خلاف جویس، وولف روز کامل را تنها در سه ماهه آخر نزول نمی کند از یک روز؛ او در سه ماهه اول روز متفاوت در بخش آخر سخن می گوید. در حالی که وولف از چالش جریان هوشیاری در نوشتن به نفع گزارش افكار شخصیتش اجتناب می كند، او این افكار را با عملكرد عالی ادغام می كند؛ خواننده به سرعت به سبک و همچنین به تغییرات زمان مکرر و به تغییرات گاه به گاه در نقطه نظر را تنظیم می کند. و در حالی که من ارزش واقعی رئالیسم قریب الوقوعی که در زمان اویلس یافت می شود، حقیقت زیادی نیز در شکل زیبای رمان وولف وجود دارد: بازتاب های ارزشمندی در مورد چالش های روابط، به ویژه در مورد شوهران و همسران و والدین و کودکان؛ تفسیر جالبی در هنر و ادبیات، شعر و فلسفه وجود دارد؛ و افکار بسیار و بسیار زیبا در مورد مرگ و مرگ وجود دارد. این کتاب برای مدت زمان طولانی با من باقی خواهد ماند. نقد و بررسی: اوت 2012. ویرایش: می 2015: عصاره ها فقط در کتاب خاطرات نویسندگان آمده است که افکار وولف را در مورد نوشتن به فانوس دریایی توصیف می کند: 1926: این به اندازه کافی کوتاه خواهد بود؛ به شخصیت پدران انجام شده در آن کامل است. و مادران؛ و St Ives؛ و دوران کودکی؛ و همه موارد معمولی که من سعی می کنم - زندگی، مرگ، و غیره. اما مرکز شخصیت پدر است، نشسته در یک قایق، می گوید: ما به تنهایی گم شدیم، در حالی که او یک ماهی خاویار می فروشد .... دریا همه چیز از طریق آن شنیده می شود ... اما این موضوع ممکن است احساساتی باشد؛ پدر و مادر و کودک در باغ؛ مرگ؛ بادبان به فانوس دریایی من فکر می کنم هر چند که زمانی که من شروع به آن من آن را در همه انواع از غنی سازی؛ ضخیم شدن آن؛ آن را شاخه ها - ریشه هایی که من درک نمی کنم. این ممکن است شامل تمام شخصیت های جوشانده شود؛ و دوران کودکی؛ و سپس این چیز غیر شخصی است که من به جرات انجام توسط دوستان من، پرواز زمان و شکست در نتیجه از اتحاد در طراحی من. این قسمت (من این کتاب را در سه قسمت ذکر میکنم: 1. در پنجره اتاق نشیمن؛ 2. هفت سال گذشت؛ 3. سفر) بسیار منحصر به من است .... من اکنون نوشتم به سرعت و به همان اندازه آزادانه تمام زندگی ام را نوشته ام ..؛ من فکر می کنم این اثبات این است که من در مسیر درست بودم؛ و اینکه چه میوه ای در روح من آویزان است، باید به آنجا برسد .... دیروز من اولین بخش را تمام کردم و امروز شروع به کار دوم میکنم. من نمی توانم آن را بیابم - در اینجا قطعی ترین نوشتار انتزاعی نوشتن است - من باید خانه خالی، شخصیت های مردمی، گذر زمان، همه ی بی چهره و بی نظیری را با هیچ چیز به چسبیده ای بدهم؛ من به آن عجله خواهم کرد و یک بار از دو صفحه پراکنده می شوم ... مشکل این است که چگونه لیلی و آقای رو با هم ترکیب کرده و ترکیبی از منافع را در انتها ایجاد کنند. من در مورد ایده های مختلف درباره ی آن صحبت می کنم. آخرین فصل که فردا شروع می کنم در قایق است؛ من قصد داشتم با R صعود کنم به سنگ. اگر چنین است، چه می شود از لیلی و او ...
مشاهده لینک اصلی
ویرجینیا وولف در اینجا به احتمال زیاد بهترین توصیفی از روش نوشتن خود را به ما می دهد، مخصوصا برای این رمان و «امواج» - «زیبا و روشن» باید بر روی سطح، پرتو و خیره کننده باشد، یک رنگ ذوب شدن به دیگری مانند رنگ در یک بال پروانه؛ اما زیر پارچه باید همراه با پیچ و مهره آهن باشد. این چیزی بود که شما می توانید با نفس خود رفع کنید؛ و چیزی که شما نمیتوانید با یک تیم از اسبها کنار بگذارید. شاید اولین چیزی که در مورد فانوس دریایی میگوید این است که یک تصویر کاملا درخشان از یک خانه تعطیلاتی در کنار ساحلی است، به ویژه از طریق چشم کودکان. این خاطراتی به یاد آوردن خاطراتی از خواب در یک اتاق که در آن صدای امواج از طریق پنجره در شب به وقوع پیوسته بود، به آرامی به زندگی نشان داد. هر لحظه در فانوس دریایی یک لحظه مشخص است، لحظه ای که هویت جعلی است، حافظه ساخته شده است، دانش جمع آوری شده است؛ هر لحظه یک روح خود را ایجاد می کند که از زمان های مختلف زنده ماند. خانه تعطیلات ساحلی یکی از بنیادهای تاریخی محسوب می شود که برای همه باستان شناسان در همه ما، Mycenae ما، تروی ما، جایی که ما می توانیم از ابتدای هویت ردیابی کنیم. در سطح به فانوس دریایی در مورد دو سفر به یک فانوس دریایی، یک نفر قطع شد، دیگر متوجه شدم. در بین جنگ جهانی اول اتفاق می افتد و ما از عصر ویکتوریا به ادواردین عبور می کنیم. لیلی بریسکو، نقاش، رمان اصلی است. این که او رمان را آزاد خواهد کرد. درست همانطور که امواج یک اصلاحی کامل از شکل بیوگرافی است، به فانوس یک اصلاحات کامل از فرم زندگینامه است. اگر چه ویرجینیا در هیچ معنایی معنایی از آن نیست که از آن به فانوس دریایی برسد. آقای و خانم رامزی به وضوح پرتره پدر و مادرش هستند - و پرتره های زندگی پر جنب و جوش آنها. لیلی بریسکو دخترش در رمان نیست، اما اساسا، از طریق لیلی، آنچه در مورد خواندن در مورد آن، سفر ویرجینیا وولف از دختر جوان ویکتوریا به زن خلاق ادواردیه است. این احتمالا بهترین کتاب در مورد آزادی زنان است. در مورد اهمیت فانوس بسیار نوشته شده است. اساسا، نور آن، که از شباهت دیده می شود، حضور جادویی است؛ به زودی در نور روز نزدیک به نظر می رسد، این یک چیز جالب و بدون تعجب است. به همین ترتیب نور سبز مانند Gatsbyâ € ™ ثانیه است. اما در حالی که فیتزجرالد تصمیم گرفت که این نور را به عنوان اساسا خیالی، با وجود اتهام الهام بخش بالا، به تصویر بکشد، شاید این نور را به عنوان نمایشی از این لحظات حساس افزایش دهد یا «لحظات وجود»، همانطور که او نامیده بود، زمانی که برای یک لحظه ای گذرا، ما یک شمع را به تاریکی می اندازیم و چشم انداز چشم انداز را از طریق درک، یکپارچگی، اهمیت پایدار به دست می آوریم. به عنوان یک پاور پوینت باید دید که خلاصه ای از این رمان چطور به نظر می رسد. لیلی تمام رمان را صرف می کند تا به درستی کارهایی که آقای و خانم رمزی انجام می دهند، کار کند. نویسنده خلاصه چنین دشواری ندارد - آنها هر دو با دو جمله ای نوشته میشوند - «عجیب و غریب اما پوچ» و «سینا و مادر». پس از آن ما گفتیم: «زمانیکه زمان خود را از طریق زندگی خود می گذرانیم، رامزای به تنهایی و به طور همزمان بزرگترین چالش های انسانی و بزرگترین پیروزی آن - توانایی انسان برای تغییر است.» خانم رامزی هر چند زنده است برای یک روز در این رمان، بنابراین مطمئن نیستم که چطور با چالش تغییری مواجه شده و آقای رامزی به سختی تغییر می کند. لیلی، مهمترین شخصیت این رمان، حتی اشاره ای به آن نمی کند.
مشاهده لینک اصلی